YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/1736
KARAR NO : 2021/1837
KARAR TARİHİ : 01.03.2021

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUKDAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20.09.2018 tarih ve 2017/470 E- 2018/347 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 28.02.2020 tarih ve 2018/2112 E. – 2020/295 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “TAÇ şekil” ibaresinden oluşan markanın 01-45. sınıflara giren tüm emtia ve hizmetlerde kullanılması düşüncesi ile tescili için davalı Kurum’a 20.04.2016 tarihinde başvuruda bulunduğunu, başvurunun 2016/35871 kod numarası ile kayıtlara girdiğini, Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından 556 sayılı KHK’nin 7/1-b maddesi uyarınca başvuru kapsamından bir kısım malların çıkarıldığını, bu kısmi red kararına davacı tarafından yapılan itirazın da YİDK’in 2017-M-8639 sayılı kararı ile reddedildiğini, başvurunun, kapsamında kalan mallar açısından 28.11.2016 tarihli resmi marka bülteninde ilan edilmesine karar verildiğini, başvurunun yayımına diğer davalılar tarafından 556 s. KHK’nin 8/1-b maddesine göre itiraz edildiğini, davalılardan Taç Eğitim Araçları ve İnş. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından yapılan itirazın Markalar Dairesi tarafından kısmen kabul edildiğini ve başvuru kapsamından 28. sınıfta yer alan bir kısım malların çıkarıldığını, Markalar Dairesi kararına, diğer davalılar Yıldız Holding A.Ş. ve Taç Mutfak Eş. Ltd. Şti. tarafından, itirazların reddi bakımından itiraz edildiğini; davacı tarafından ise kısmi red kararına karşı itiraz edildiğini, itirazları inceleyen YİDK tarafından verilen 2017-M-8639 sayılı karar ile davacının kısmi red işlemine itirazlarının reddedildiğini, diğer davalı … ve Taç Mutfak Eşy. Ltd. tarafından yapılan itirazların kabulü ile davacı başvurusundan 35.05. sınıfta yer alan bir kısım hizmetin daha çıkarıldığını ileri sürerek, YİDK’in 2017-M-8639 sayılı kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu 2016/35871 kodlu ve “TAÇ+ şekil” ibareli marka başvurusu hakkında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi hükmü gereği verilen kısmi red kararı üzerine çıkarılan 01., 02., 03., 05., 06., 07., 08., 09., 10., 11., 18., 19., 21., 22., 23., 25., 26., 27., 29., 30., 31., 32., 36., 37., 39., 40., 41., 42., 43., 44., 45. sınıflara dahil mal ve hizmetlerin, kısmi red kararına mesnet gösterilen “taç” ibaresini haiz markaların kapsamlarındaki 01., 02., 03., 05., 06., 07., 08., 09., 10., 11., 18., 19., 21., 22., 23., 25., 26., 27., 29., 30., 31., 32., 36., 37., 39., 40., 41., 42., 43., 44., 45. sınıflardaki mal ve hizmetler yönünden bir ayniyet olduğu, 556 sayılı KHK’nin 7/1-b maddesinde öngörülen “aynı veya aynı türdeki mal veya hizmetle ilgili olarak tescil edilmiş veya daha önce tescil başvurusu yapılmış bir marka ile aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer marka” olma kriterlerinin her ikisinin birden sağlandığı, dava konusu başvurunun KHK’nın 7/1-b maddesi gereği kısmen reddi yönünde verilen YİDK kararının, iptali koşullarının gerçekleşmediği, 556 sayılı KHK’nın 8/1/b maddesi çerçevesinde taraf markalarının 28. sınıf yönünden aynı / aynı tür emtiaları kapsadıklarının görüldükleri, dava konusu başvurunun kapsamından çıkarılan 35. sınıf hizmetler yönünden ise davalıların markalarının kapsamlarındaki mallar ile benzer/ilişkili hizmetler olduğu, davacı markası kapsamından çıkarılan 30., 07., 08., 11., 21., sınıf ile sınırlandırılmış satış hizmetlerini kapsayan 35.06. alt grup hizmetler açısından benzerliğin bulunduğu, markalar arasında, davaya konu marka başvurusunun 28. ve 35. sınıftaki çekişme konusu mallar ve hizmetler açısından, hitap edilen tüketici nezdinde, KHK ‘nın 8/1-b maddesi anlamında halk nezdinde karışıklığa neden olacak derecede bir benzerliğin bulunduğu, davacıya ait önceki tarihli tescilli markaların kapsamının genel olarak 16 / 20 / 22 / 23 / 24 / 25 / 26 / 27 /35 / 37 / 38 / 41. sınıflarda olduğu ve kazanılmış hak iddiasına konu edilen sınıflarda yer aldığı, davacının önceki tarihli tescilli markalarının kapsamında kısmen reddedilen sınıfta yer alan mal veya hizmetlerin bulunmadığı, bu sınıflar açısından dava konusu marka başvurusunun kapsamının genişletilmiş olduğu, bu durumda bu sınıflar açısından kazanılmış haktan söz edilemeyeceği, YİDK kararının yerinde olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda aşağıda belirtilen hususlar dışında bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre davacı yanca yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, davalı kurum kararının iptali istemine ilişkindir.
Davacı yan, daha önceden adına tescil edilmiş olan ve dava dilekçesinin deliller kısmında tek tek belirttiği “Taç” esas unsurlu markalarının başvuru markası bakımından kazanılmış hak teşkil ettiğini ileri sürmüştür. İlk derece mahkemesince hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının önceki tarihli markaları kapsamında YİDK tarafından kısmen redde konu edilen mal ve hizmetlerin bulunmadığından bahisle kazanılmış hakkın söz konusu olmadığı mütala edilmiştir. Davacı vekili, rapora itirazında, bilirkişilerin kazanılmış hak iddiaları bakımından sadece 2 markayı incelediklerini ancak iddialarının bu iki markayla sınırlı olmadığını, önceki tarihli markaların mal ve hizmet dökümü yapılarak incelenmesi halinde kazanılmış hakka esas teşkil edebilecek markalar olduğunun tespit edilebileceğini, 2005/32261 sayılı “Taç Her Mevsim”, 2006/23061 sayılı “Taç” ve 2012/11887 sayılı “Taç Outlet” markalarında YİDK tarafından reddedilen bir takım mal ve hizmetlerin yer almasının bunun göstergesi olduğunu belirtmiştir. Mahkemece rapora yönelik ciddi nitelikteki bu itirazlar değerlendirilmediği gibi, bilirkişi raporunda da kazanılmış hak iddiasına dayanak yapılan tüm markalar incelenmemiştir. Bunun yanında, bilirkişilerce, önceki tarihli markalar kapsamında YİDK tarafından reddedilen mal ve hizmetlerin bulunmadığı belirtilmişse de itirazda özellikle belirtilen ve yukarıda zikredilen 3 adet markada reddedilen bir kısım mal ve hizmetlerin yer aldığı görülmüştür. Bu itibarla, mahkemece, kazanılmış hak iddiasının, bu iddiaya mesnet tutulan tüm markaların mal ve hizmet dökümü yapılmak ve Dairemizin 2007/7547 Esas- 2008/10251 Karar sayılı Ece Lady/Ece Toff kararında ortaya konulan ilkeler gözetilmek suretiyle incelenip değerlendirilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 01.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.