YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/1727
KARAR NO : 2021/1840
KARAR TARİHİ : 01.03.2021
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 27.06.2018 tarih ve 2017/9 E- 2018/258 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 16.01.2020 tarih ve 2018/1842 E- 2020/10 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince yapılan 2015/06167-5 sayılı tasarım başvurusunun, davalı şirketin 2011/02886-1 sıra numaralı tasarıma, müvekkilinin 2015/06168-2 sayılı tasarım başvurusunun, davalı şirketin 2011/02886-1 numaralı tasarıma, müvekkilinin 2015/06179-4 sayılı tasarım başvurusunun, davalı şirketin 2011/02886-1 numaralı tasarıma, müvekkilinin 2015/06173-1, 2, 3, 4, 5 ve 6 sayılı tasarım başvurusunun, davalı şirketin 2012/02674-4 numaralı tasarımı ile 2015/1 Karaca kataloğunda yer alan ürün ve desenlere dayalı itirazı sonucunda, anılan tasarım ve ürünlerle benzer bulunarak, sırasıyla davalı TPMK.’nın 2016/T-626, 2016/T-596, 2016/T-600 ve 2016/T-670 sayılı YİDK kararları ile haksız şekilde reddedildiğini ileri sürerek, davalı Türk Patent YİDK’in yukarıda belirtilen 4 ayrı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının tasarım tescil başvuruları ile davalı şirketin itiraza dayanak tasarımlar arasında genel görünüm itibariyle benzerlik oluştuğu, başvuru konusu tasarımların yeni ve ayırt edici olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 01.03.2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.