YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/1628
KARAR NO : 2021/2027
KARAR TARİHİ : 04.03.2021
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne dair verilen 05.02.2020 tarih ve 2019/1610 E- 2020/144 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin süt ve süt ürünleri de kapsamında bulunan “SÜZME” ibareli birden çok tanınmış markaları bulunduğunu, “SÜZME” ibaresinin bir peynir türü veya ismi olmadığını, davacı tarafından yaratılmış ve kullanılmış bir ibare olduğunu, davalı şirketin 29. sınıftaki ürünleri içeren “BAHÇIVAN SÜZME KREM PEYNİR” ibareli 2015/26339 sayılı başvurusuna yaptıkları itirazlarının nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, oysa ki başvuru markası ile davacı markaları arasında iltibas doğacağını, davalı şirketin davacı markasının tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını, başvurunun kötüniyetli olduğunu ileri sürerek davalı TPMK YİDK.’nın 2016/M-6806 sayılı kararının iptaline, tescil edilmiş olması halinde davaya konu markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, “SÜZME” ibaresinin herkesin kullanımına açık olduğunu, zira peynir ürünü için tanımlayıcı nitelikte bulunduğunu, davacı markaları ile davalı başvurusunun konusu işaret arasında anlamsal, görsel ve sescil olarak iltibasa yol açabilecek derecede bütünsel bir benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, “SÜZME” ibaresinin peynir ve yoğurt gibi ürünlerin üretim sürecinde herkesin bildiği ve üreticilerin fiilen uygulamak için zorunlu olarak başvurdukları yöntemi ifade ettiği, ibarenin 29. sınıftaki peynir ve yoğurt ürünleri için vasıf bildirici olduğu, başvuru işaretinde “SÜZME” ibaresinin yanında yer alan “BAHÇIVAN” ibaresinin bütünsel olarak başvuru konusu işareti yoğurt ve peynir ürünleri
için tamamen farklılaştırdığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, TPMK YİDK’nın 2016/M-6806 sayılı kararının 2015/26339 sayılı marka tescil başvurusu kapsamında bulunan süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil) içerisindeki peynir ve yoğurt ürünleri haricinde kalan ürünler bakımından iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ile davalı kurum vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesinin 30.05.2018 tarih 2017/1151 Esas-2018/618 sayılı kararının davacı vekili ve davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmesi sonrasında Dairemizin 25/09/2019 tarih 2018/3941 Esas-2019/5827 sayılı kararı ile bozulması sonrasında bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada tüm dosya kapsamına göre, “SÜZME” ibaresinin de 29. sınıftaki “süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil)” ürünleri için vasıf bildirici olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, TPMK YİDK’nın 2016/M-6806 sayılı kararının 2015/26339 sayılı marka tescil başvuru kapsamında bulunan “süt ve süt ürünleri (tereyağ dahil)” haricinde kalan ürünler bakımından iptaline, davalı şirketin 2015/26339 sayılı markasının kapsamında bulunan “süt ve süt ürünleri (tereyağ dahil)” haricinde kalan ürünler bakımından hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ile davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, Bölge Adliye Mahkemesince uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekili ile davalı kurum vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekili ile davalı kurum vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı ve davalı kurum’dan ayrı ayrı alınmasına, 04.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.