YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/1466
KARAR NO : 2021/939
KARAR TARİHİ : 08.02.2021
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 27/12/2017 tarih ve 2014/1395 E. – 2017/1539 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi’nce verilen 20/11/2019 tarih ve 2018/1230 E. – 2019/1625 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Bank Ekspress A.Ş ile dava dışı Yazıcılar Tekstil San. Tic. A.Ş arasında muhtelif tarihlerde genel kredi sözleşmeleri akdedildiğini ve davalıların da bu sözleşmeleri müşterek kefil ve müteselsil kefil sıfatıyla imzaladıklarını, sözü edilen genel kredi sözleşmelerine istinaden kredi borçlusu şirket lehine 3 adet teminat mektubu verildiğini, bu teminat mektuplarının halen meri olduğunu, kredi borçlusunun ve kefil olan davalıların teminat mektuplarını iade etmediklerini ileri sürerek, toplam bedeli 7.965,00 TL olan 3 adet meri teminat mektubunun müvekkili şirket lehine depo edilmesine ve 62.223,12 TL gecikme zammının davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki genel kredi sözleşmelerinde kefillerin gayri nakdi alacaklardan da sorumlu olduklarına ilişkin açık bir hüküm bulunmadığı, bu durumda davacının davaya konu teminat mektupları sebebiyle kefil olan davalılara başvuru hakkı bulunmadığı, Yargıtay 19. H.D’nin 2014/19073 Esas – 2015/8884 Karar sayılı ilamının da aynı yönde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davalıların kefil sıfatıyla imza ettikleri genel kredi sözleşmelerinde, kefillerin gayri nakdi alacaklardan da sorumlu olduğuna ilişkin açık bir hüküm bulunmadığı, davacı vekilince, davalı kefillerin kredinin kat edilmesinden sonra imzaladıkları 10.05.2000 tarihli protokolle gayri nakdi borçlardan da sorumlu olduklarını kabul ettiği iddia edilmişse de, anılan belgenin davacının delil listesinde bulunmadığı ve yargılama sürecinde ibraz edilmediği bu nedenle HMK’nın 357/1. maddesine göre istinaf aşamasında sunulan bu belgenin delil olarak değerlendirmeye tabi tutulmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına ve esasen davacı ile dava dışı temlik eden arasında yapılan temlik sözleşmesiyle sadece nakde tahvil edilen teminat mektubu bedellerinin temlik edilmiş olmasına, yapılan temliğin henüz nakde tahvil edilmeyen teminat mektubu bedellerinden kaynaklanan alacakları kapsamamasına, buna bağlı olarak da davaya konu edilen ve henüz nakde tahvil edilmediği anlaşılan teminat mektubu bedellerine ilişkin teminat alacağının devredilmiş sayılamayacağına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 14,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/02/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.