YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/1319
KARAR NO : 2021/3404
KARAR TARİHİ : 07.04.2021
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12.02.2019 gün ve 2018/734 E. – 2019/96 K. sayılı kararı onayan Daire’nin 13.01.2020 gün ve 2019/2230 E. – 2020/279 K. sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında 19.10.2012 tarihli “Ticari İşletme Hisse Devir Ek Sözleşmesi” imzalandığını, bu kapsamda sözleşmenin 3/b maddesine göre müvekkiline ait bir kısım borçların davalı tarafça ödenmesinin kararlaştırıldığı halde ödenmediğini, sözleşmeye göre üstlenilen edimlerin yerine getirilmemesi halinde davalının davacıya cezai şart ödeyeceğinin hükme bağlandığını, bu hususta 250.000.- TL bedelli 19.10.2012 tarihli teminat senedi verildiğini, bu hususta ihtarname gönderildiğini, borçların müvekkilince ödendiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 6100 sayılı HMK’nın 107. maddesi kapsamında belirlenerek müvekkilinin sözleşmeden doğan 10.000.- TL cezai şartın 12.04.2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek ticari faiziyle tahsilini talep ve dava etmiş, mahkemece verilen sürede 250.000.- TL için harç ikmal edilmiştir.
Davalı, sözleşmenin gereklerinin bir kısmının ifa edildiğini, senedin verilmesi halinde borçların ödeneceğinin belirtilmesine rağmen senedin verilmediğini, senedin iadesi halinde borçların ödeneceğini beyan etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, HMK’nın 114/1-h maddesi gereği dava şartının bulunmadığı gerekçesiyle davanın usulden reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 10,30 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 07.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.