YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/1289
KARAR NO : 2021/5149
KARAR TARİHİ : 16.06.2021
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11.10.2018 gün ve 2015/678 – 2018/718 sayılı kararı temyiz isteminin reddeden Daire’nin 07.01.2020 gün ve 2019/2570 – 2020/113 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında aktedilen Süpermarket İşletme Anlaşması uyarınca davalının işlettiği mağazanın müvekkili tarafından kiralanıp kira bedellerinin davalıya yansıtıldığını, sözleşmenin müvekkilince feshine rağmen davalının taşınmazı tahliye etmeyip fuzuli şagil konumuna düştüğünü, kiracı sıfatı müvekkiline ait olduğundan mecurun davalı yanca tahliyesine dek mal sahibine ecrimisil bedeli ödendiğini, sözleşmede müvekkilinin ödeyeceği elektrik, su, telefon, sigorta, vergi ücretlerinin davalıya faturalandırılacağının kararlaştırıldığını, müvekkilinin ödeyip davalıya fatura edilen bu alacakların da ödenmediğini, takibe konu diğer fatura bedellerinin de tahsilatının sağlanamadığını, tüm bu alacakların tahsili için başlatılan takibe davalının itirazının haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile icra inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne, davalının 216.215,51 TL asıl alacak için yaptığı itirazın iptaline, alacağa takip tarihinden itibaren kısa vadeli avans faizi uygulanmak suretiyle takibin devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine, davacının icra inkar tazminatı, davalının kötüniyet tazminatı taleplerinin reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine Dairemizce temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, bu kez maddi hatanın giderilmesini istemiştir.
1- Dairemizin 07.01.2020 gün ve 2019/2570 Esas- 2020/113 Karar sayılı ilamı ile davacı vekilinin temyiz isteminin süresinde yapılmadığı gerekçesiyle, temyiz isteminin reddine karar verilmiş ise de, kararın 29.01.2019 tarihinde davacı vekiline elektronik tebligat yoluyla tebliğ edildiği, davacı vekilinin tebliğden önce 23.01.2019 tarihinde istinaf harcını yatırıp istinaf kanun yoluna başvurduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesinin 14.03.2019 tarih ve 2019/501 Esas- 2019/551 Karar sayılı ilamı ile başvurulacak kanun yolunun Yargıtay nezdinde temyiz incelemesi olduğundan, dosyanın Yargıtay ilgili dairesine gönderilmek üzere İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’ne geri çevrilmesine karar verildiği, bu kez davacı vekilinin 23.01.2019 tarihli istinaf dilekçesinin 21.03.2019 tarihinde Uyap sistemine temyiz dilekçesi olarak kaydedilip 25.03.2019 tarihinde temyiz harçlarının alınmasından sonra Dairemize gönderildiği, Dairemizce de temyiz dilekçesinin tarihi 21.03.2019 olarak kabul edilip davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddedildiği anlaşılmıştır. Mahkemece verilen 04.04.2014 tarihli görevsizlik kararı daha önceden Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 11.03.2015 tarih ve 2014/7164 Esas- 2015/2462 Karar sayılı ilamı ile bozulduğundan Bölge Adliye Mahkemesinin göreve başlama tarihinden önce ilk derece mahkemesince niteliği ne olursa olsun nihai bir karar verilmiş olmakla, dosyada verilecek kararlara karşı başvurulacak kanun yolu istinaf değil, temyiz kanun yoludur. Davacı vekilinin vermiş olduğu 23.01.2019 tarihli istinaf başvuru dilekçesinin temyiz dilekçesi olduğu kabul edilip, bu dilekçenin de kanun yolu bakımından süresinde verildiği anlaşıldığından temyiz itirazlarının incelenmesi gerekirken maddi hataya dayalı olarak temyiz isteminin süreden reddedilmesi nedeniyle davacı vekilinin maddi hatanın düzeltilmesi isteminin kabulü ile Dairemizin 07.01.2020 gün ve 2019/2570 Esas- 2020/113 Karar sayılı ilamının kaldırılmasına, davacı vekilinin temyiz isteminin esastan incelenmesine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde: Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin maddi hata düzeltimi isteminin kabulü ile Dairemizin 07.01.2020 gün ve 2019/2570 Esas- 2020/113 Karar sayılı ilamının kaldırılmasına, davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davacıya iadesine, peşin harcın onama harcından mahsubuyla 14,90 TL’nin davacıdan alınmasına, 16.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.