Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2019/962 E. 2020/4174 K. 15.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/962
KARAR NO : 2020/4174
KARAR TARİHİ : 15.10.2020

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 09.05.2017 tarih ve 2015/289-2017/458 sayılı kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olduğu anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 13.10.2020 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. … dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili bünyesinde satış yetkilisi pozisyonunda görev yaptığı ve firmalarına ait stratejilere dair tüm detayları bildiğini, işten ayrıldıktan çok kısa bir süre sonra müvekkilinin İzmir’deki en büyük rakibi olan Swiss Grand Efes’te çalışmaya başladığını, aralarındaki iş sözleşmesinde rekabet yasağına ilişkin düzenlemeye aykırı davrandığını ileri sürerek, cezai şart talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı ile davalı arasında en son 01.01.2009 tarihli belirsiz süreli iş sözleşmesi imzalandığı, bu sözleşme ile davalı hakkında rekabet yasağının öngörüldüğü, 04.04.2011 tarihinde davalının istifa bildirimiyle davacı şirketteki çalışmasının sona erdiği, 02.05.2011 tarihinden itibaren davacının Swissotel Büyük Efes’te çalışmaya başladığı, taraflar arasında imzalanan hizmet sözleşmesinin 9. maddesinde ” işçi, bu sözleşmenin yürürlükte olduğu sürece ve sözleşmenin sona ermesinden sona üç yıl süre ile bu sözleşme ile ifasını yüklendiği işleri, gerek kendisi gerek işverenle rekabette olan üçüncü şahıslar nam ve hesabına yapmamayı, böyle bir işte çalışmamayı yada böyle bir işe ortak yada başka herhangi bir sıfat ve suretle katılmamayı taahhüt eder. İşçi bu mükellefiyete aykırı davranışı halinde 20.000,00 ABD doları ödemeyi serbest rıza ve iradesi ile kabul eder. ” şeklinde kararlaştırıldığı, bu düzenlemenin TBK’nın 455. maddesinde belirtilen 2 yıllık süreye aykırı olduğu, sözleşmede coğrafi sınırının belirlenmemesi dolayısıyla tüm Türkiye’yi kapsaması, ayrıca TBK’nın 420/1. maddesi gereğince hizmet sözleşmelerinde sadece işçi aleyhine konulan cezai şartın geçerli olmadığı, bu haliyle sözleşmedeki hükümlerin davalının iktisadi geleceğini hakkaniyete aykırı şekilde güçleştirdiği, dolayısıyla taraflar arasında imzalanan sözleşmedeki rekabet yasağı şartının geçerli olmadığı, geçersiz sözleşmeye dayalı olarak davacı tarafın talepte bulunamayacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir
Dava, işçinin rekabet yasağına aykırı davranışı nedeniyle cezai şartın tahsili istemine ilişkindir.
Davacı ile davalı arasındaki iş sözleşmesi 01.01.2009 tarihinde bağıtlanmış olup, davalı 04.04.2011 tarihinde istifa ederek 02.05.2011 tarihinde yeni iş yeri olan Swissotel’de işe başlamıştır. Davalının yeni işe başlama tarihi itibariyle davaya 818 sayılı BK’nın 348 vd. hükümlerinin uygulanması gerekir. Mahkemece 6098 sayılı TBK’nın 420. maddesine dayalı olarak hüküm tesisi isabetli değilse de, davacı tarafın dayandığı sözleşmenin rekabet yasağına ilişkin 9. maddesinin tüm Türkiye’yi kapsayacak şekilde düzenlenmesi karşısında, sözleşmenin bu hükmü 818 sayılı BK’nın 19. ve 20. maddelerine aykırılık oluşturduğu anlaşılmakla davanın bu nedenle reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değil ise de, ret kararı sonucu itibarı ile doğru olmakla hükmün açıklanan bu değişik gerekçe ile onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile kararın HUMK’nın 438/son maddesi uyarınca işbu değişik gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 15.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.