YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/479
KARAR NO : 2019/1204
KARAR TARİHİ : 14.02.2019
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada … 1. Asliye Hukuk Mahkemesince Ticaret Mahkemesi sıfatıyla verilen ……2018 tarih ve 2017/247 – 2018/208 sayılı karar hakkında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 1…2019 günlü yazıyla kanun yararına temyiz isteminde bulunulmuş olmakla, gönderilen dava dosyası için düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, taraflar arasındaki 18.11.2008 tarihli ticari nitelikteki kredi sözleşmesi nedeniyle davalı tarafından dosya masrafı ve komisyon adı altında yapılan tahsilatın haksız olduğu ileri sürülerek davacıya iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemece verilen 29…2016 tarih ve 2015/352 – 2016/177 sayılı karar ile davanın kabulüne, 400 TL’nin davalıdan tahsiline kesin olarak karar verilmiş, bu karar aleyhine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ……2016 tarihli yazısı ile kanun yararına bozma talebinde bulunulmuş, dosya Dairemize tevdi olunmuştur.
Dairemizin ……2017 tarih ve 2016/14489 – 2017/775 sayılı kararı ile, özetle, uyuşmazlığın çözümünde 818 sayılı BK hükümleri yerine sözleşme tarihinde yürürlükte bulunmayan 6098 sayılı TBK’nın genel işlem koşullarına ilişkin hükümlerinin uygulanması ve mahkemece yapılan araştırma ve incelemenin yetersizliği nedenlerine dayalı olarak kararın hukuka aykırı bulunması üzerine vaki istemin kabulü ile kesin olarak verilen kararın, sonuçlarına etkili olmamak kaydıyla, HMK’nın 363. maddesi uyarınca kanun yararına bozulmasına karar verilmiştir.
Dava dosyasının hüküm mahkemesine iadesini müteakip, mahkemece dava dosyası yeniden esas defterine kaydedilmiş, 8.5.2017 tarihli tensip kararına istinaden duruşma açılmış, 4.7.2017 tarihli oturumda taraf vekillerinin bozma ilamına karşı beyanları alındıktan sonra bozmaya uyulmasına, eksik hususların ikmali için müzekkere yazılmasına karar verilmiş, sonuçta verilen ……2018 tarih ve 2017/247 – 2018/208 sayılı karar ile davanın kabulüne, 400 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine kesin olarak karar verilmiştir.
Mahkemece bir karar verilirken yürürlükteki hukukun yanlış uygulanması her an için söz konusu olabilir. Bu husus, özellikle, niteliği veya niceliği itibariyle kesin olarak verilen kararlar bakımından söz konusu olduğunda, yanlış uygulamanın olağan kanunyolu incelemesi suretiyle denetlenmesi mümkün olmayacağından kesin olan kararlar bakımından kanun yararına temyiz müessesesi ihdas olunmuştur. Gerek 1086 sayılı HUMK’da ve gerekse de 6100 sayılı HMK’da yer bulan kanun yararına temyiz müessesesi, yanlışlık tespit edilip daha sonra benzer işlemlerden kaçınmak için kabul edilen bir sistemdir. Yargıtay, yaptığı incelemede uygulamanın yanlış olduğu sonucuna ulaşırsa, kararı kanun yararına bozacaktır. HMK’nın 363/…. maddesi uyarınca, kanun yararına bozma istemi kabul edilir ve bozma kararı verilirse, bu bozma, gerek bu kararı ve gerekse de kararın hukuki sonuçlarını ortadan kaldırmayacaktır.
Açıklanan nedenlerle, mahkemece kesin olarak verilen 29…2016 tarihli kararın Dairemizin ……2017 tarih ve 14489-775 sayılı kanun yararına bozulmasından sonra dava dosyasının yeni bir esasa kaydedilmesi, buna bağlı olarak duruşma açılması ve sonuçta kanun yararına bozma kararına uyulduğu belirtilmek suretiyle yeni bir hüküm kurulması yukarda açıklanan yasa hükmü karşısında yürürlükteki hukuka açıkça aykırı ve bu yönüyle de geçersiz niteliktedir. Bu itibarla, … 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin ……2018 tarih ve 2017/247 Esas, 2018/208 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına temyiz isteminin kabulü ile mahkemenin anılan kararının kanun yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına temyiz başvurusunun kabulü ile, … 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin ……2018 tarih ve 2017/247 Esas, 2018/208 sayılı kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, karardan bir suretin gereği yapılmak üzere Adalet Bakanlığına gönderilmesine, 14/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.