Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2019/454 E. 2020/5813 K. 14.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/454
KARAR NO : 2020/5813
KARAR TARİHİ : 14.12.2020

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28/01/2016 gün ve 2014/671 – 2016/83 sayılı kararı onayan Daire’nin 25.10.2018 gün ve 2016/13479 – 2018/6703 sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkilleri ile davalı arasında imzalanan 16.11.2011 tarihli Franchise Sözleşmesi ile davalı şirketin Agora Alışveriş merkezinde işletmekte olduğu bağımsız bölümün müvekkili şirketçe ticari faaliyette bulunması için kullanma ve isim hakkının verildiğini, imza tarihinden 06.06.2013 tarihine kadar Agora AVM yönetimi ile davacı şirket arasındaki uyuşmazlığın çözülememesi nedeniyle müvekkilinin ticari faaliyet gösteremediğini, davalıya ticari faaliyette elverişli şekilde teslimin yapılması, yapılmayacak ise ödenen bedellerin iadesi aksi halde sözleşmenin feshedileceğinin ihtar edildiğini, işyerinin anahtarlarının 29.06.2013 tarihinde davalıya iade edildiğini, müvekkili şirketin söz konusu işyerinde ticari faaliyet gösteremediği için zarara uğradığını, taraflar arasında imzalanan sözleşme nedeniyle davacı …’a ait aracın bedeli 60.000,00 TL kabul edilerek davalının gizli ortaklarından …’a verildiğini ileri sürererek, araç bedeli 60.000 TL’nin, müvekkili şirketin yetkilisi …’ın sözleşme edimi olarak elden ödediği 55.000,00 TL’nin, müvekkili …’ın 16.11.2012 tarihinden 29.6.2013 tarihine kadar davalı şirketin elemanı gibi sözleşme konusu adreste çalışıp mahrum kaldığı 26.000 TL’nin, müvekkili şirketin kira, reklam, KDV vs. için AVM yönetimine ödenmek üzere davalıya ödediği 54.590,41 TL’nin, müvekkili söz konusu işyerinde ticari faaliyette bulunmamasına rağmen fiili olarak çalışanlarını burada istihdam edip çalışanlarına ödediği maaş ve SGK ödemeleri toplamı 20.074,90 TL’nin faizi ile birlikte tahsili ve davalının teminat senedi olarak müvekkil …’dan aldığı 150.000 TL’lik senedin iadesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacılar vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacılar vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacılardan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 14.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.