YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/4032
KARAR NO : 2021/2787
KARAR TARİHİ : 23.03.2021
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09.12.2015 gün ve 2015/193 – 2015/385 sayılı kararı onayan Daire’nin 03.04.2019 gün ve 2018/1164 – 2019/2545 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “MODA” ibareli 18. sınıf emtiayı kapsayan 2014/29502 sayılı marka tescil başvurusunun Markalar Dairesince 556 sayılı KHK’nın 7. maddesinin a ve c bendi hükmü uyarınca reddedildiğini, anılan ibarenin müvekkilinin ticaret unvanının ayırıcı unsuru olduğunu, 40 yıldan beri kullandığını, ayrıca 2005/42074, 2010/39505, 2008/11717, 2009/23984, 2011/107928 sayılı marka ve marka tescil başvurularının sahibi olduğunu, müvekkilinin 10.04.2014 tarihinde gerçekleştirdiği 18.sınıf ürünleri içeren, ticaret unvanının ayırıcı unsuru da olan başvuru konusu işaretin kesintisiz ve fasılasız olarak uzun yıllardan buyana tescili talep edilen emtia bakımından kullanılarak ayırt edicilik ve tanınmışlık kazandırıldığı, bu nedenle vasıf bildirici olarak nitelendirilmesinin olanaksız olduğu ve tescil başvurusunun 556 sayılı KHK’nın 7/son maddesi uyarınca reddinin hukuka uygun bulunmadığı gerekçesi ile red kararının kaldırılması için itiraz edildiğini, itirazın YİDK’nın 2015/M-2265 sayılı kararı ile reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptaline ve başvurunun tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 31,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 23.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.