YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/3417
KARAR NO : 2021/1735
KARAR TARİHİ : 25.02.2021
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26.10.2017 gün ve 2017/342 – 2017/488 sayılı kararı onayan Daire’nin 09.04.2019 gün ve 2018/440 – 2019/2773 sayılı kararı aleyhinde davalı şirket vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2007/44078 sayılı ve 23, 24, 25, 26 sınıflarda tescilli “mila by nova” markasının sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki 2011/83839 sayılı “milla by trendyol” ibaresini 3, 9, 14, 18, 24, 25, 26, 35, 38, 41. sınıf emtialarda marka olarak tescil ettirmek üzere davalı kuruma başvuruda bulunduğunu, Resmi Marka Bülteninde ilanı üzerine müvekkili tarafından yapılan itirazın nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini ileri sürerek 2014-M-3884 sayılı YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı kurum vekili, davacının itiraza dayanak markaları ile başvuruya konu markanın görsel, işitsel ve anlamsal düzeyde benzer olmadığını, mal/hizmetlerin de farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı şirket vekili, davacının “mila by nova” ibareli markasıyla sadece üretim yaptığını, perakendecilik faaliyeti olmadığını, başvuru ile davacının dayanak gösterdiği markanın benzer olmadığı ve iltibas bulunmadığını, bir markanın gerçek sahibinin onu kullanan, tanıtan ve ihdas eden kişi olduğunu savunarak, öncelikle bilirkişi incelemesi yapılıp sonucunda davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalılar vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı şirket vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı şirket vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 31,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalı şirketten alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 25.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.