Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2019/3405 E. 2020/1316 K. 12.02.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/3405
KARAR NO : 2020/1316
KARAR TARİHİ : 12.02.2020

MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 12/02/2018 tarih ve 2017/138 E- 2018/47 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 24/05/2019 tarih ve 2018/1226 E- 2019/633 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 2015/60651 sayılı, 41. sınıf mal ve hizmetleri içeren “ÜLKER STADYUM” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, yapılan başvuruya davalının 2011/111601 sayılı “STADYUM” ibareli 41. sınıfta tescilli markasına dayanarak itirazda bulunduğunu, YİDK tarafından davalının itirazının kabulü ile müvekkilinin başvurusunun reddine karar verildiğini, markalar arasında karıştırılmaya yol açacak bir benzerliğin bulunmadığını, müvekkilinin markasının beyaz zemin üzerine siyah ve normal yazı karakterleri ile oluşturulduğunu, oysa itiraza mesnet markanın büyük harflerle, oval bir biçimde ve mavi renkle kaleme alınmış etli karakterlerle oluşturulmuş bir marka olduğunu, anlamsal açıdan da müvekkilinin markasının ön kısmında yer alan tanınmış ÜLKER markasının STADYUM sözcüğüne ayırt edicilik kazandırdığını ileri sürerek 2017-M-1085 sayılı TPMK YİDK kararının iptaline ve marka tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili; “Stadyum” kelimesinin davacı başvurusunun asli unsuru olduğunu, marka başvurusunun müvekkiline ait tescilli markanın aynısı olması sebebiyle tüketici nezdinde müvekkili markanın seri markası izlenimi yaratabileceğini, davacının marka görseline ilave bir unsur eklemediği için markaların karıştırılma ihtimalinin arttığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı … vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının marka başvurusuyla davalının tescilli markası arasında görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, davacının markasında “ÜLKER” ibaresi yer alsa da bu ibarenin çatı bir marka olması nedeniyle benzerlik mukayesesinde “STADYUM” ibarelerinin esas alındığı ve bu açıdan her iki markada “STADYUM” ibaresinin ön plana çıktığı, taraf markaları arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesindeki iltibas koşulu oluştuğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi’nce; davacının “Ülker Stadyum” ibareli başvurusuyla davalı kurumun “STADYUM” ibareli tescilli markası arasında görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, taraf markaları arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesindeki iltibas koşulunun oluştuğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.