YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/3228
KARAR NO : 2021/4222
KARAR TARİHİ : 29.04.2021
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27.09.2017 gün ve 2015/660 – 2017/910 sayılı kararı onayan Daire’nin 01.04.2019 gün ve 2018/149 – 2019/2422 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalılar arasında 03.11.2010 tarihli “Ruhsat ve Hisse Devrine İlişkin İyiniyet Sözleşmesi”nin imzalandığını, bu sözleşmeye göre 31.12.2010 tarihine kadar davacı şirketin doğrudan ortak olduğu veya davacı şirkette %10’dan fazla hissesi bulunan kişilerin ortak olduğu bir şirket kurularak bu şirkete ait hisselerin davalılara devredileceğini, antrepo ruhsatlarının da yeni kurulacak bu şirkete devredileceğini, sözleşme tarihinden itibaren antrepoların kullanımının davalılara bırakıldığını, sözleşme ile sözleşme tarihinden devir tarihine kadar tüm antrepo masraflarının davalılar tarafından davacıya ödeneceğinin kararlaştırıldığını, sözleşme ile davalıların sorumluluğunda bulunan bu ücretlerin ödenmemesi üzerine davalılar hakkında başlatılan icra takibine davalıların haksız olarak itiraz ettiklerini ileri sürerek itirazın iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı … vekili, sözleşme ile kararlaştırılan ruhsat devrinin mevzuat gereğince gerçekleştirilemediğini, davacının edimini yerine getiremediğini, antrepoların fiilen tesliminin de söz konusu olmadığını, antrepoların davacı şirketçe işletildiğini, sözleşme ile davacıya verilen senetlerle ilgili açtıkları davalar sonucunda davacının senetleri rızası ile davalıya iade ettiğini, müvekkiline şirket hissesi de devredilmediğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı … vekili, davacı şirketin edimlerini yerine getirmediğini, antrepoların davacı şirketçe işletilmeye devam edildiğini, antrepoların fiilen davalılara teslim edilmesinin de söz konusu olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak, antrepoların davalılara fiilen devredildiği idddialarının ispatlanamadığı, antrepoların davacı tarafından işletildiğinin sabit olduğu, ruhsat devirlerinin gerçekleştirilmediği, davacının düzenlediği faturaların davalılar tarafından tahsil edildiğinin ispatlanamadığı, davalılar adına para çektiği iddia edilen kişilerin davalıların ya da dava dışı Fes Ltd. Şti.’nin çalışanı olmadığı gerekçeleriyle davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 31,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 29.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.