YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/1662
KARAR NO : 2019/4512
KARAR TARİHİ : 17.06.2019
MAHKEMESİ : SAMSUN BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 11/10/2018 tarih ve 2018/157 E 2018/552 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi’nce verilen 28/12/2018 tarih ve 2018/1675-2018/1642 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
İlk derece mahkemeleri tarafından verilen yetkisizlik kararlarına karşı yapılan istinaf başvurusu üzerine, bölge adliye mahkemeleri tarafından kararın doğru bulunup, başvurunun esastan reddine karar verilmesi halinde, bu karara karşı temyiz kanun yoluna başvurulup başvurulamayacağı hususunda 6100 sayılı HMK’da açık bir düzenleme bulunmamaktadır. Ancak, HMK’nın 353/1-a/3. maddesi ile, mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde Bölge Adliye Mahkemesi tarafından, davanın esası incelenmeden, dosyanın görevli veya yetkili mahkemeye gönderilmesine, duruşma yapmadan kesin olarak karar verileceği hüküm altına alınmıştır. Aynı şekilde HMK’nın 362/1-c maddesi ile de yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir. Zikredilen Yasa hükümleri amacına uygun olarak yorumlandığında, HMK’nın bölge adliye mahkemelerine yetkiye ilişkin olarak dosyayı asıl yetkili mahkemeye gönderebilme yetkisini de taşıyan kesin nitelikte karar verme yetkisi tanıdığı görülmektedir. Bu nedenle yasada yetki hususunun en geç bölge adliye mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, yetki hususunu inceleyen bölge adliye mahkemesi kararına karşı temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır.
Şu halde, yetkisizlik nedeniyle davanın usulden reddine dair verilen ilk derece mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi’nce yerinde görülmeyerek başvurunun esastan reddine dair verilen karar kesin olup temyiz edilemez. Bu itibarla, davalı şirket vekilinin temyiz başvurusunun reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.