Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2019/1621 E. 2020/5429 K. 26.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/1621
KARAR NO : 2020/5429
KARAR TARİHİ : 26.11.2020

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 13.12.2016 gün ve 2016/589 – 2016/750 sayılı kararı onayan Daire’nin 10.12.2018 gün ve 2017/2396 – 2018/7749 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, dava dışı Eris Tekstil Ltd. Şti’nce ciro edilip müvekkiline teslim edilen 36.000 TL bedelli çekin çalınması üzerine müvekkilinin açtığı çek iptali davasında çekin davalının elinde olduğunu öğrendiklerini, müvekkilinin ve dava dışı Eris Tekstil Ltd. Şti’nin kendisinden sonraki cirantalarla ticari ilişkisinin bulunmadığını, davalının sahte ciro silsilesi ile çeki haksız olarak elinde bulundurduğundan kötü niyetli olduğunu, çek çalındıktan sonra 30.09.2012 olan tarihinin 31.11.2012 olarak değiştirildiğini ileri sürerek, çekin istirdadını ve davalı aleyhine kötü niyet tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının kötü niyetle çeki iktisap ettiği veya iktisabında ağır kusurlu olduğunun kanıtlanamadığı, dava konusu çekte ciro silsilesinde bir kopukluk da bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 20,80 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 26.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.