YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/1144
KARAR NO : 2020/5657
KARAR TARİHİ : 03.12.2020
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12.05.2016 gün ve 2014/57-2016/430 sayılı kararı bozan Daire’nin 11.10.2018 gün ve 2016/12666 – 2018/6233 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacının inşaatına başladığı turistik bir otelin yapımı sırasında yatırım ve işletme kredisi için İş Bankası A.Ş. ve Garanti Bankası A.Ş. … Şubelerine kredi başvurusu yaptığını, davalı bankanın 8.000.000,00 Euro yatırım 2.000.000,00 Euro işletme kredisi verebileceğini bildirdiğini, ancak davalı bankanın söz verdiği halde davacının taşınmazının üzerine birinci derecede ipotek teminatı ve şahsi kefalete rağmen işletme kredisini vermediğini, davacının daha sonra Ziraat Bankası … şubesi ile sözleşme yaparak yatırım ve işletme kredisi aldığını, davalı bankadaki yatırım kredisine ayrıca faiz ödememek için davalı bankaya krediyi erken kapatma konusunda talepte bulunduğunu, davalı bankaca 25.04.2013 tarihli yazısı ile erken kapatma ücretinin %2,2 olduğunun bildirildiğini, bu yazı karşısında müvekkilinin davalı bankaya kredinin kapanması halinde 184.800 Euro’yu ihtirazi kayıt ile ödeyebileceğini bildirdiğini, ancak davalı bankanın daha sonra bundan vazgeçtiğini ve müvekkilinden kredinin erken kapatılması nedeniyle 525.000 Euro talep edildiğini, davalının talep ettiği 525.000,00 Euro erken kapama ücreti ile Ziraat Bankası’na genel kredi sözleşmesi gideri olarak 71.000,00 Euro komisyon ücretinin ödendiğini ileri sürerek, davalı bankanın sebebiyet verdiği muarazanın men’ine, haksız biçimde tahsil edilen 525.000,00 Euro erken kapama ücreti ile 71.000,00 Euro komisyon ücreti alacakları toplamı 596.000,00 Euro’nun 06.05.2013 tarihinden itibaren bankaların kredilere uyguladıkları en yüksek banka faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulüne, 340.200,00 Euro’nun 06.05.2013 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa’nın 4/a maddesi uyarınca işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 03.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.