YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/860
KARAR NO : 2019/5887
KARAR TARİHİ : 26.09.2019
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Antalya 7. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/11/2015 gün ve 2014/412 – 2015/305 sayılı kararı bozan Daire’nin 04/12/2017 gün ve 2016/4630 – 2017/6836 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalının dava dışı Ünal Deveci ile birlikte BDL Temizlik Otelcilik Turizm Seyahat İnşaat Taahhüt Tekstil Kuyumculuk Emlakçılık Gıda Su Ürünleri İthalat İhracat San. ve Tic. Ltd. Şti.’yi kurduklarını, şirkete ilk beş yıl için ortaklardan davalı ile dava dışı diğer ortağın şirket müdürü olarak atandığını, müvekkili tarafından sermaye borcunun tamamının ödendiğini, davalının şirketin kuruluşundan bir süre sonra şirketin paraya ihtiyacı olduğunu söyleyerek müvekkilinden farklı tarihlerde, farklı miktarlarda parayı elden aldığını ve karşılığında makbuz verdiğini, müvekkili tarafından yapılan ödemeler şirket için yapılmış ise de bu ödemelerinin davalı tarafından şirket muhasebesine dahil edilmeyip, kendi nam ve hesabına kullanılarak harcandığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 25.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek bankaların uyguladığı en yüksek faizle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 105.890,37 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 26/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.