YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/5603
KARAR NO : 2019/10
KARAR TARİHİ : 07.01.2019
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/05/2016 tarih ve 2013/688-2016/374 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili ve davalı firma vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin …’dan …’ya seyahat etmek amacıyla davalı firmadan bilet aldığını, davalı şahısların ise, davalı firmaya ait otobüsün şoför ve muavinleri olduklarını, yolculuk sırasında müvekkili ve davalı şahıslar arasında yaşanan tartışma sonucunda, müvekkilinin davalı şahıslarca darp edildiğini ve bu nedenle çenesinin kırıldığını, çenesinin kırılması sebebiyle yedi yıl boyunca tedavi gördüğünü, tüm tedavilere rağmen kırıkların iyileşmediği ve duyu kaybının giderilemediğini, tüm bu tedavi süreci boyunca SGK tarafından karşılanmayan bir takım tedavi masrafları yapmak zorunda kaldığını ve yardımcı şahısların bakımına muhtaç hale geldiğini, yaşanılan olay ve sonrasındaki tedavi sürecinin psikolojisini bozduğunu ve bu nedenle eşinden ayrıldığını ileri sürerek, 50.000,00 TL manevi ve 1.000,00 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsilini istemiş, akabinde, ıslah suretiyle, maddi tazminat talebini 50.000,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalılar davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının … ilinden davalı firmaya ait otobüse binerek …’ya gelmek istediği, aracın rötarlı kalkması sebebiyle davalı şahıslarla arasında tartışma yaşandığı, otobüs … otogarına geldiğinde davalı şahışların davacıyı darp ettikleri, bu olay neticesinde davacının yaralandığı, bu hususun ceza mahkemesi kararı ile sabit olduğu, B.K’nın 49. maddesine göre, kusurlu ve hukuka aykırı bir fiille başkasına
zarar verenin, zarar görenin yaptığı tedavi masraflarını ödemek zorunda olduğu, bu nedenle davacı tarafından yapıldığı tespit edilen tedavi giderlerine maddi tazminat olarak hükmetmek gerektiği, olayda manevi tazminatın istenilebilme koşulları mevcut olduğu, olayın özellikleri gözetilerek davacı yararına uygun bir miktara manevi tazminat olarak hükmedildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 947,50 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı firma vekilli temyiz etmiştir.
1-) Davalı kooperatif vekili, hükmü temyiz etmiş ise de, mahkemeye hitaben vermiş olduğu 15.11.2016 tarihli dilekçeyle temyizden … ettiğini bildirmiştir. …, HMK’nın 307 vd. maddeleri uyarınca taraflardan birinin talep sonucundan vazgeçmesi niteliğinde olup, hüküm kesinleşinceye değin yapılabilir. Mümeyyiz davalı vekilinin HMK’nın 74. maddesine uygun şekilde kanun yolundan …e yetkili olduğu anlaşılmış olup, … beyanı sonuç doğurucu niteliktedir. Bu itibarla, davalı kooperatif vekilinin temyiz isteminin … nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
2-) Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince, dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı kooperatif vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 15,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı firmaya iadesine, 07/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.