Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/5160 E. 2019/5922 K. 30.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/5160
KARAR NO : 2019/5922
KARAR TARİHİ : 30.09.2019

MAHKEMESİ : İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 14/11/2017 tarih ve 2016/97-2017/319 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 2003-02495/6.1 nolu tasarımına konu halı deseninin benzerinin davalı firma tarafından üretilip piyasaya sürüldüğünü, söz konusu halının 2010-01870/10 sayı ile davalı adına tescilli olduğunun bildirildiğini, davalı tasarımının davacı tasarımına tecavüz teşkil ettiğini, yenilik ve ayırt edilicik unsurlarını taşımadığını ileri sürerek haksız rekabet ve endüstriyel tasarıma tecavüzün durdurulmasına, 10.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, davalı tasarımının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Merinos Halı San. ve Tic. A.Ş. vekili, davalı tasarımının yenilik ve ayırt edicilik vasıflarını taşıdığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, davanın husumetten reddini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, haksız rekabet ve tecavüzün oluşmadığına dair kararın ve davalı TPMK’ye husumetin düşmediğine ilişkin verilen kararın Yargıtay tarafından onanması nedeni ile bu hususta yeniden karar verilmesine gerek görülmediği, davalı tasarımının yenilik ve ayırt edicilik vasfının bulunmadığı gerekçesiyle, davalılar aleyhine açılan davada tasarım hakkına tecavüz ve tazminat taleplerine yönelik talepler ile TPMK aleyhine açılan dava hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davalının TPMK nezdinde tescilli 2010/01870-10 sayılı tasarımının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.