YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4985
KARAR NO : 2020/2564
KARAR TARİHİ : 02.06.2020
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/10/2018 gün ve 2018/164 – 2018/730 sayılı kararı bozan Daire’nin 27/11/2017 gün ve 2016/3774 – 2017/6595 sayılı kararı aleyhinde davalı Türkiye Vakıflar Bankası T.A.O. Genel Müdürlüğü vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı …’nın eşi …’nın müvekkili vakıfta 2002-2008 yılları arasında muhasebeci olarak çalıştığını, çalıştığı dönemde vakıfbaşkanı ve vakıf müdürünün imzasını taklit ederek davalı bankadan müvekkil hesabında defalarca para çekip toplamda 41.530,00 TL zimmetine geçirdiğini, yine …’nın çeşitli yollarla 19.633,83 TL’yi zimmetine geçirdiğini ileri sürerek 41.530,00 TL’nin müteveffa …’nın mirasçısı olan eşi davalı … ile davalı bankadan müştereken tahsiline, 19.633,83 TL’nin davalı …’dan olay tarihinden işleyecek faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davanın, sahte talimatlarla davacı hesabından çekilen paraların tahsili istemine ilişkin olduğu, dava konusu talimatlarınaki imzaların sahte olup, davalı bankanın kendisine gelen talimatları teyit etmediği, davalı bankanın hafif kusurundan da sorumlu olduğu, davacının da gerekli denetimleri yapmayarak zararın oluşmasına sebebiyet verdiği, bu durumda davacının %25, davalı bankanın %75 kusurlu olduğu, sahte talimatlarla çekilen paraların davalı bankanın %75 kusuru oranında 41.813,37 TL sorumlu olduğu, 41.813,37 TL’nin davalı bankadan tahsiline, paraların çekildiği tarihten itibaren faiz işletilmesine, diğer davalı yönünden ise mirası red ettiğinden dolayı davanın husumetten reddine dair verilen karar davacı vekili ve davalı Türkiye Vakıflar Bankası T.A.O. vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davalı Türkiye Vakıflar Bankası T.A.O. vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı Türkiye Vakıflar Bankası T.A.O. Genel Müdürlüğü vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı Türkiye Vakıflar Bankası T.A.O. Genel Müdürlüğü vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalı Türkiye Vakıflar Bankası T.A.O. Genel Müdürlüğünden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.