YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4885
KARAR NO : 2019/6235
KARAR TARİHİ : 07.10.2019
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 04/07/2018 tarih ve 2017/1089-2018/603 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalının dava dışı General Makine Teknik Hırdavat İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti’nin paydaşı olduklarını, müvekkilinin 09.03.2011 tarihinden itibaren % 50 oranında pay sahibi olduğunu, şirkete 27.01.2010 ile 04.12.2017 tarihleri arasında temsilci ve müdür olarak davalının atandığını, dava dışı şirketin demirbaşı olan 2011 model RTC 32 model Rotesan marka CNC makinelerinin değerinin 72.000,00 TL olduğunu, anılan makine ve ekipmanların davalının ve babasının paydaşı olduğu BS Makine Kalıp Ltd. Şti.’ne fatura edilerek satış gösterildiğini, bu satışın gerçek satış olmadığını, bedelin şirket kayıtlarına geçilmediğini, şirketin zararının doğduğunu, davalı ve babasının ortağı olduğu ESCO Emaye A.Ş.’den Etasis marka CNC freze isimli makinenin 40.000,00 TL bedelle alındığını ve bozuk çıkması sonucu aynı şirkette 3.500,00 TL ödenerek onarımının yaptırıldığı, sonradan davalı tarafından 40.000,00 TL bedel gösterilerek Zafer Yıldırım makineye satıldığını, makinenin gerçek değerinin 80.000,00 TL olduğunu, sonradan edinilen bilgiye göre …’in paydaşlığı sonucu 150.000,00 TL şirket hesabına yatırdığını ve haklı bir neden ve alacak olmadığı halde kendi adına 6.000,00 TL, 5.650,00 TL, 2.000,00 TL, 6.000,00 TL ve 20.000,00 TL çektiğini, şirkete ait olan 26 UP 684 plakalı araç üzerindeki rehin nedeniyle haczedildiğini ve bankaya rehin bedeli ödenerek araç geri alındıktan sonra 31.01.2014 tarihinde değerinin altında satıldığını ve bedelinin şirkete ödenmediğini, Türk Ticaret Kanunu’nun 553. maddesini ihlal ettiğini belirterek 13.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle davalıdan tahsiliyle tarafların ortağı olduğu dava dışı şirkete verilmesini talep ve dava etmiş, 09.10.2015 tarihli ıslah beyanıyla talebini 42.000,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; dava konusu makinelerin 68.260,00 TL bedelle General Makine Ltd. Şti’ne yine aynı bedel ile müvekkilinin ortağı olduğu BS Makine Kalıp Ltd. Şti.’ne satıldığını, satış nedeniyle zararın olmadığını, söz konusu Etasis marka CNC tezgahın onarımının davacının iddia ettiğinin aksine 2.956,73 TL’ye yaptırıldığını, davacının, müvekkilinin kendi adına para çektiği iddialarının da yerinde olmadığını, müvekkilinin ticari sorumluluğu yerine getirdiğini ve şirkete koymayı taahhüt ettiği sermayesinin tamamını yatırmasına rağmen davacının taahhüdünü yerine getirmediğini, davacının 18.12.2009 tarihinde kendi hesabına 2.000,00 TL para transferi yaptığını, 26 UP 684 plakalı aracın şirketin borcunun ödenmemesi nedeniyle haciz konulduğunu ve icra yoluyla satıldığını, müvekkilinin basiretli bir tacir olup yükümlülüklerini yerine getirdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; bilirkişi raporu uyarınca Esco A.Ş.’den alınan makinenin 01.08.2011 tarihinde 47.200,00 TL’sına tarafların paydaşı olduğu şirkete satıldığı, makinenin 19.09.2011 tarihindeki parasal değerinin 77.000,00 TL+KDV olduğu, davalının şirkete ait tezgahı düşük bedelle sattığı ve bu kapsamda dava dışı şirket, 37.000,00 TL zarara uğrattığı gerekçesiyle kısmen kabulüne, 37.000,00 TL’nin davalıdan tahsiliyle General Makine Teknik Hırdavat İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.’ne verilmesine, bedelin 7.000,00 TL’lik kısmına dava tarihinden, bakiyesine ıslah tarihinden itibaren avans faizi işletilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.895,60 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 07/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.