YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4617
KARAR NO : 2018/7095
KARAR TARİHİ : 15.11.2018
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada … 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15/05/2014 gün ve 2013/101 – 2014/222 sayılı kararı düzeltilerek onayan Daire’nin 10/11/2015 gün ve 2015/5871 – 2015/11822 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Yargılamanın yenilenmesini talep eden davacı vekili, müvekkilinin yargılamanın yenilenmesi istenilen dosyanın davacısı olan … AŞ’den alacaklı olduğunu, borcun kaynağını anılan dosyada davalı olan …’ın davacı şirketin yetkilisi olduğu dönemde keşide_ettiği bonoların oluşturduğunu, müvekkilince borçlu şirket aleyhine başlatılan icra takibinin kesinleştiğini ve borçlunun taşınmazının satışı aşamasına gelindiğini, bunun üzerine borçlu şirketin müvekkiline karşı menfi tespit davaları açtığını, bu davalarda lehine delil teşkil etmesi için de yargılamanın yenilenmesine konu davanın açıldığını, söz konusu dosyada şirketin yönetim kurulu ile genel kurul kararlarının yok hükmünde olduğunun tespitine ve müvekkiline ciro edilen bono nedeniyle şirketin borçlu olmadığının tespitine karar verildiğini, bu kararın taraflarını hilesi ile elde edildiğini, zira dosya davalısının karar düzeltme talebinden feragat ettiği gibi genel kurul kararının iptaline dair taraflar arasında görülen ve işbu dava yönünden kesin hüküm teşkil eden … Asliye Hukuk Mahkemesinin 2001/32-167 Esas Karar sayılı kararının yargılamanın hiçbir aşamasında savunulmadığını, bu hususların hilenin varlığını gösterdiğini ileri sürerek, yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunmuştur.
Yargılamanın yenilenmesi istenilen dosyada davacılar vekili, dosyanın tarafı olmayan üçüncü kişinin yargılamanın yenilenmesini isteyemeyeceğini, üçüncü kişinin ileri sürdüğü hususların da asılsız olduğunu savunarak, talebin reddini istemiştir.
Yargılamanın yenilenmesi istenilen dosyada davalı, talebe cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce düzeltilerek onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 14,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 314,79 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 15/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.