Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/4547 E. 2019/5923 K. 30.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4547
KARAR NO : 2019/5923
KARAR TARİHİ : 30.09.2019

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 11/10/2017 tarih ve 2015/308 E- 2017/353 K. sayılı kararın davacı ve davalı TPMK vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 05/07/2018 tarih ve 2018/127 E- 2018/814 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı TPMK vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının “STON” ibaresinin marka olarak tescili için diğer davalı kuruma başvurduğunu, 2013/81068 kod numarası verilen başvuruya davacı tarafından “sto”, “stocolor climasan”, “stopox”, “stopur”, “stolit” ibareli markalara dayalı olarak yapılan itirazın TPMK YİDK tarafındanreddedildiğini, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, markalar arasında iltibas tehlikesi bulunduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK’nin 2015-M-6976 sayılı kararının iptaline ve davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, markalar arasında aynı ve benzer emtilar yönünden iltibasa neden olabilecek benzerlik bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 19. sınıftaki tüm mallar ile 1.sınıfta yer alan “işlenmemiş suni reçineler ve işlenmemiş plastikler” malları ve 35. sınıfta yer alan “inşaat, yol yapımı, tamirat, kaplama amaçları ile kullanılan kum, çakıl, mıcır, asfalt, zift, çimento, alçı gibi malzemeler. Beton, alçı, toprak, kil, doğal ve yapay taş, ahşap plastik veya sentetik malzemelerden imal edilmiş ve şekil almış yapı/inşaat/yol yapımı ve benzer amaçlı malzemeler, yapı elemanları, taşınabilir bu malzemelerden yapılar, direkler, bariyerler (ahşap ve sentetik malzemeden kapı ve benzereler dahil). Yollar için metal, mekanik ve aydınlatmalı olmayan trafik işaretleri. Beton, taş, veya mermerden yapılmış anıtlar, heykeller. Tabaka veya şerit halinde tabii veya sentetik yüzey kaplamaları, ısı ile yapıştırılabilen sentetik kaplamalar; çatılar için ziftli kartonlar; ziftli kaplamalar. İnşaatlar için cam ürünleri. Metalden olmayan prefabrik yüzme havuzları. Akvaryum kumları, işlenmemiş suni reçineler ve işlenmemiş plastikler” emtiaları yönünden TPMK YİDK’nin 2015-M-6976 sayılı kararının iptaline aynı mal ve hizmetler yönünden davalı markasının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı ve davalı TPMK vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı ve davalı TPMK vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili ve davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı ve davalı TPMK vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı ve davalı TPMK’dan ayrı ayrı alınmasına, 30/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.