Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/4337 E. 2019/5819 K. 25.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4337
KARAR NO : 2019/5819
KARAR TARİHİ : 25.09.2019

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAİ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davanın Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 31/05/2018 tarih ve 2018/167-2018/284 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirkete ait “octopers muhasebe programı”nın lisansız olarak davalı şirket tarafından kullanıldığının Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2009/65 D.iş sayılı dosyası ile tespit edildiğini, davalı Şirket’in dava konusu programı müvekkili şirketin eski bir bayiinden aldığını iddia ettiğini ancak buna ilişkin bir belge ibraz edemediğini ileri sürerek müvekkiline ait programın tespit tarihindeki bedeli olan 4.927,68 TL’nin tespit tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın zamanaşımına uğradığını, ayrıca müvekkilinin dava konusu muhasebe programını davacı şirketin yetkili bayisinden satın aldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davalının davacıya ait yazılım programını lisanssız olarak kullandığı, tespit tarihi itibariyle yazılım programının bedelinin 4.927,68 TL olduğunun tespit edildiği gerekçesiyle davanın kabulü ile 4.927,68 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davacının üzerinde hak sahibi olduğunu ileri sürdüğü bilgisayar yazılımının davalı tarafından izinsiz olarak kullanıldığı iddiasına dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bilirkişi raporu hükme esas alınarak davalı tarafın davacıya ait yazılım programını lisanssız kullandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, yargılama sırasında tanık beyanlarına başvurulmuş olup, dinlenilen tanıklar beyanlarında, davalı tarafın davaya konu “octopers muhasebe programı”nı davacı şirketin Gaziantep’teki yetkili bayisi olan Vısıon Bilgisayar’ın çalışanlarından bedeli ödenerek satın alındığı ve davalı şirketin bilgisayarlarına bizzat yetkili bayi çalışanı tarafından yüklendiği beyan edildiği halde bu husus değerlendirilmeden ve alanında uzman bilirkişi veya heyetinden rapor alınmadan yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması doğru görülmemiş kararın temyiz eden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle yerel mahkeme kararının davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 25/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.