Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/3859 E. 2019/388 K. 16.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3859
KARAR NO : 2019/388
KARAR TARİHİ : 16.01.2019

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada … 4. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 11/09/2017 tarih ve 2017/472 E – 2017/948 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair … Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 07/06/2018 tarih ve 2018/212-2018/652 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından müvekkili aleyhine şirkete yatırdığını iddia ettiği paranın iadesi için … Asliye Hukuk Mahkemesinde dava açtığını, açılan davanın reddedildiğini ve kesinleştiğini belirterek anılan kararın Türkiye’de kesin hüküm ve kesin delil kuvvetine sahip olması için tanınmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yetki itirazında bulunmuş, tanınması talep edilen kararın kesin delil veya kesin hüküm teşkil etmeyeceğini, müvekkilinin yabancı mahkemedeki yargılamaya usulüne uygun çağrıldığına ve verilen hükmün kendisine usulüne bir şekilde tebliğ edildiğine ilişkin tebligat evrakı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, yabancı mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine ilişkin kararın kesinleştiği, dava dilekçesi ile yabancı mahkeme kararının taraflara usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, davalının yurt dışındaki mahkemede avukat ile temsil edildiği, davalının adresinin … olduğu, davalıya tebligatın … da yapıldığı, bu nedenle davacı tarafça yabancı mahkeme kararının tebliğine ilişkin tebligat evrakının sunulmasına gerek bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili isitnaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, yerel mahkemenin kararında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı, davalı vekilinin istinaf başvuru dilekçesinde ileri sürdüğü tüm istinaf sebepleri yerinde olmadığından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 16/01/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.