Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/3292 E. 2019/8272 K. 18.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3292
KARAR NO : 2019/8272
KARAR TARİHİ : 18.12.2019

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Antalya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/03/2016 gün ve 2014/35 – 2016/104 sayılı kararı bozan Daire’nin 18/04/2018 gün ve 2016/15060 – 2018/2891 sayılı kararı aleyhinde davalı … vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacının minibüs sahibi olduğunu, davalı gerçek kişinin ise halk otobüsü sahibi olduğunu ve adına bono keşide edildiğini, Antalya Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon Kurulu’nun aldığı 26/10/2007 tarihli bağlayıcı kararla yetersiz olan “M” seri plakalı 14+1 oturma kapasiteli minibüslerin yerine 18+9 yolcu kapasiteli otobüslere geçilme kararı alındığını, Koordinasyon Kurulu kararının Antalya 2. İdare Mahkemesi kararıyla iptal edildiğini, dava devam ederken üyeleri temsilen Antalya Minibüsçüler Esnaf Odası ile davalı 21 No’lu Özel Halk Otobüsleri Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifi arasında protokol ve tutanaklar düzenlendiğini, bu protokoller çerçevesinde 38.100,00 TL miktarlı senet keşide edilerek oda başkanına teslim edildiğini, oda başkanı tarafından da kooperatif başkanı aracılığıyla davalı gerçek kişiye teslim edildiğini, daha sonra bono bedelinin davacı tarafından ödenerek geri alındığını, protokollerde ön görülen amaçların ortadan kalktığını, protokolün karşı tarafa olan kooperatif ve üyelerinin edimlerini yerine getirmediğini, sözleşmeden dönme hakkını kullandıklarını ileri sürerek 38.100,00 TL’nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davalı … vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı … vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı … vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalı …’ten alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 18/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.