Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/3077 E. 2019/4608 K. 19.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3077
KARAR NO : 2019/4608
KARAR TARİHİ : 19.06.2019

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11. Tüketici Mahkemesince verilen 01/03/2018 tarih ve 2016/875-2018/161 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı Ing Bank vekili, fer’i müdahiller TMSF ve … vekillerinin tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Tuba Aykut tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının, davalı bankanın teşvik ve yönlendirmesi ile Yurtbank A.Ş. … Şubesine 27.10.1999 tarihinde 9.800-TL mevduatını % 84 faizle, 04.11.1999 tarihinde 600 TL mevduatını %71 faizle ve 02.12.1999 tarihinde de 1.500 TL mevduatını % 83 faizle yatırdığını, ancak vade dolmadan 21.12.1999 tarihinde BDDK tarafından bankaya el konulması üzerine parası Yurt Security Off-Shore Bank Ltd. adlı paravan bir banka hesabına aktarıldığı ve sigorta güvencesi bulunmadığı gerekçesiyle ödenmediği, Yurt Security Off-Shore Bank Ltd.’nin paravan olarak kurulduğu ve banka yetkililerinin İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/102 saylı dosyasından görülen davada bankayı aracı olarak kullanmak suçundan hüküm giydiklerini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacı tarafından … Şubesine yatırılan toplam 11.900 TL’nın yatırıldığı tarihlerden itibaren 3095 sayılı kanunun 2/2 maddesine göre değişen oranlarda avans faizi uygulanmasını istemiş, 02.06.2017 tarihli ıslah dilekçesiyle dava değerini 12.983,36 TL’ye yükseltmiş, 22.02.2018 tarihli beyanıyla 1.746,9 TL’den feragat etmiş ve 11.234,72 TL’nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ING vekili, fer’i müdahiller TMSF ve … vekilleri davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının davalı bankanın … Şubesine müracaat ederek Yurt Security Off-shore Bank Ltd. nezdinde değerlendirilmek üzere hesap açılması için talimat verdiği, dava konusu bedelin Yurt Security Offshore Bank Ltd. hesaplarına aktarıldığı, İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/102 E. 2005/100 K. Sayılı dosyasındaki tespit ve değerlendirmelere göre Yurt Security Off-shore Bank Ltd.Şti. her ne kadar Kıbrıs’ta kurulmuş bir banka görünümünde ise de Yurt Tic. ve Kredi Bankası A.Ş. tarafından Yurt Security Off-shore Bank Ltd.’ye gönderilen paraların aslında fiilen Kıbrıs’a aktarılmadığı Yurt Tic. ve Kredi Bankası A.Ş.’nin hakim ortaklarına ait bir kısım şirketlere usulsüz kredi verilmek şeklinde kullanıldığı, bunların karşılığı geri ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 11.236,72-TL’nin 02/12/1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı ING vekili, fer’i müdahiller TMSF ve … vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece Yargıtay kararı sonrasında hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı ING Bank A.Ş. ve fer’i müdahiller TMSF vekili ve … vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili, davacının, 27/10/1999 tarihinde 9.800,00 TL, 04.11.1999 tarihinde 600,00 TL ve 02/12/1999 tarihinde 1.500,00 TL olmak üzere toplam 11.900,00 TL’nin Yurtbank A.Ş’ye yatırıldığı tarihlerden itibaren 3095 sayılı yasa 2/2’ye göre değişen oranlarda avans faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, 22/02/2018 tarihli celsede feragat beyanı sonrasında alacak talebini 11.236,72 TL olarak açıklamış ve alacağın 02/12/1999 tarihinden itibaren 3095 sayılı yasa 2/2’ye göre değişen oranlarda avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 11.236,72 TL’nın 02/12/1999 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Ancak, davaya konu uyuşmazlık, gerek 6762 sayılı Kanun’un 4 ve 21/2. maddeleri ve gerekse de 6102 sayılı Kanun’un 4. ve 19. maddeleri açısından ticari iş niteliğinde ise de, 3095 sayılı Yasa’nın 2/3. maddesinde, arada sözleşme olmasa bile, ticari işlerde temerrüt faizinin, TCMB’nin kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faiz oranı olduğu belirtilmiş iken 15.12.1999 tarih ve 4489 sayılı Yasa ile 3095 sayılı Yasa’da yapılan değişiklik ile, 01/01/2000 tarihinden itibaren ticari işlerde uygulanacak temerrüt faiz oranı, TCMB’nin kısa vadeli avans işlemlerine uyguladığı faiz oranı olarak değiştirilmiştir. Bu durumda, davalıdan tahsili gereken meblağa 02/12/1999 tarihinden 01/01/2000 tarihine kadar reeskont oranında temerrüt faizi, bu tarihten sonra ise avans işlemlerine uygulanan faiz oranında temerrüt faizi işletilmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde faize hükmedilmesi doğru olmamıştır. Bu nedenle, yerel mahkeme kararının davalı ve fer’i müdahiller TMSF ve … yararına bozulması gerekiyor ise de, anılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK 438/7. madde uyarınca yerel mahkeme kararının aşağıda gösterilen şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı ING Bank A.Ş. vekilinin ve fer’i müdahiller TMSF ve … vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı ING Bank A.Ş. ve fer’i müdahiller TMSF ve … vekillerinin temyiz isteminin kabulü ile yerel mahkeme kararı hüküm bölümünün 1. bendinde yer alan “ …02/12/1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile…” ibaresinin hükümden çıkarılarak, yerine “…02/12/1999 tarihinden 01/01/2000 tarihine kadar reeskont faiz oranı, 01/01/2000 tarihinden itibaren avans faiz oranı ile…” ibaresinin eklenmesine, hükmün bu şekliyle davalı ING Bank A.Ş. ve fer’i müdahiller TMSF ve … yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı Ing Bank’a iadesine, 19/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.