YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3064
KARAR NO : 2019/4429
KARAR TARİHİ : 17.06.2019

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 7. Tüketici Mahkemesince verilen 22/02/2018 tarih ve 2016/1119-2018/126 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı ING Bank A.Ş. ve fer’i müdahiller TMSF ve OYAK vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın 08/11/1999 tarihinde Yurt Bank A.Ş’ye 4.000 TL yatırdığını, banka yetkililerinin yönlendirilmesi ile parasının dava dışı Egebank Off-Shore Ltd. adlı KKTC’de kurulan paravan banka hesabına aktarıldığını, 21/12/1999 tarihinde BDDK tarafından banka yönetimine el konulduğunu, bankalara olan güvenin kötüye kullanılmasını, vekalet görevinin kötüye kullanılması ve müşterinin kasten yanlış yönlendirilmesi nedeniyle davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere müvekkili tarafından yatırılan 4.000.- TL’nin 08/11/1999 tarihinden itibaren vade sonuna kadar %81 akdi faiz ve vade sonundan itibaren ise 3095 sayılı Kanun’un 2/2. maddesi gereğince akdi faizden az olmamak üzere temerrüt faiziyle birlikte davalı bankadan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili ve fer’i müdahiller TMSF ve OYAK vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davalı bankanın 08/11/1999 tarihinde 4.000,00 TL havale tutarını bankaları nezdindeki Yurt Security Off- Shore Limited’in hesabına alacak olarak geçtiği, TMSF bakımından davacı tarafından yapılan havale işlemi ve açılan Off Shore hesabı, bizzat davacının istek ve iradesine mukabil imzası ile açılmış ise de, Yurt Security Off – Shore Limited’e Yurtbank A.Ş tarafından gönderilen paraların aslında fiilen Kıbrıs’a aktarılmadığı, bu durumda bir güven kurumu olarak faaliyet gösteren davalı Yurtbank A.Ş’nin müşterisi olan davacıyı bu durumu bilerek off shore’a yönlendirdiği bu nedenle davacının dava konusu bedeli tahsil edememesinden davalı (ING BANK)Yurtbank A.Ş’nin de sorumlu olacağı, 4.000,00 TL yönünden 13.12.2009 tarihlerinden itibaren ödeme yapılıncaya kadar 3095 sayılı yasanın 2. maddesi gereğince TC. Merkez Bankası tarafından bildirilen değişen oranlarda avans faizi istenebileceği gerekçesiyle, davanın kabulüne 4.000,00 TL’nin 13.12.1999 tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı ING Bank A.Ş ve fer’i müdahiller TMSF ve OYAK vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı ve fer’i müdahiller TMSF ve OYAK vekillerinin aşağıdaki (2) ve (3) numaralı bentler dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, off-shore hesabına aktarılan mevduatın tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir. Oysa, dosya kapsamından, davacının dava konusu off-shore mevduat hesabına ilk olarak 4.000,00 TL’yi 08.11.1999 tarihinde 35 günlük vade ile yatırılması için matbu hesap açma ve havale talimatı imzaladığı ve vade sonlarında bir miktar faiz çekerek kalan miktarı temdit ettiği, bu şekilde Yurtbank A.Ş’ye BDDK tarafından el konulduğu tarihe kadar toplam 310,00 TL faizden para çektiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacının off-shore hesaplarında oluşan faizlerin bir kısmı davacı tarafından çekilmiş, bir kısmı da anaparaya eklenerek temdit edilmiş ve mahkemece davacı tarafından çekilen faizler dikkate alınmadan hesaplama yapılmıştır. Davacı, mevduatının banka yönetici ve çalışanlarının telkin ve talimatları ile iradesi sakatlanarak off-shore hesabına aktarıldığı iddiasında olduğu için davanın yasal dayanağını somut olaya uygulanması gereken mülga 818 sayılı BK’nin 41, 55 ve 6762 sayılı TTK’nin 321. maddeleri oluşturmaktadır. O halde, taraflar arasında akdi ilişki olmadığına göre, davacının faiz alacağı temdit tarihleri sonunda anaparaya dönüşemeyecektir.
Bu itibarla, mahkemece, davacının yatırdığı meblağdan davacıya ödenen meblağlar düşülerek davalı bankanın sorumlu olduğu miktarın belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde davacının yatırdığı ana para ve toplam faiz miktarı olan 310,00 TL dikkate alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-) Öte yandan, davalı ING Bank A.Ş’ye karşı işbu davanın açılma nedeni davalı banka tarafından devir alınan Yurt Bank A.Ş’nin işlem ve eylemlerinden kaynaklanmakta olup, davacıya ait paranın Yurt Security Off Shore Bank Ltd’ye gönderilmesi konusundaki işlem ve eylemleri yürüten Yurt Bank A.Ş TMSF tarafından devir alındıktan sonra en son ING Bank A.Ş’ye devredilmiştir. Bu durumda, davalı banka, Fon Bankası iken ING Bank A.Ş’ye devredilen Yurt Bank A.Ş’nin eylemlerinden dolayı açılan iş bu davada 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 140. maddesi uyarınca harçtan muaftır. Belirtilen nedenlerle, mahkemece, yazılı şekilde davalı yanın harçtan sorumlu tutulması doğru görülmemiş, hükmün bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı ve fer’i müdahiller TMSF ve OYAK vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle, davalı ve fer’i müdahiller TMSF ve OYAK vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı ve fer’i müdahiller TMSF ve OYAK yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ING Bank A.Ş.’ye iadesine, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.