YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2826
KARAR NO : 2019/4552
KARAR TARİHİ : 18.06.2019
MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Eskişehir Tüketici Mahkemesince verilen 20/09/2017 tarih ve 2017/304-2017/1667 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı ING Bank. A.Ş. vekili fer’i müdahiller vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 23.279 TL’nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun’un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi Neylan Islamoğlu tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 15/10/1999 tarihinde 4.250,00 TL’yi Yurtbank Eskişehir Şubesi hesabına yatırdığını, bu bankanın söz konusu parayı Yurt Security Off-Shore Bank hesabına aktardığını, bu şekilde Balkaner Grubu şirketlerine usulsüz şekilde para aktarımı yapıldığını, Yurtbank yönetimine BDDK tarafından el konularak yönetiminin TMSF’ye devredildiğini, bu bankanın daha sonra davalı ING Bank tarafından devralındığını ileri sürerek, 4.250,00 TL’nin 19.11.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ING Bank A.Ş. vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, müvekkili bankanın sebepsiz zenginleştiği iddiasının yerinde olmadığını, zenginleşen şirketin off-shore şirketi olduğunu, Off Shore Bankası’nın Kıbrıs Kanunları’na göre kurulmuş tüzel kişiliği haiz bir şirket olduğunu, müvekkili bankadan ayrı bir tüzel kişiliği olduğu tartışmasız bulunan bu şirketin borçlarının kendisine ait olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Fer’i müdahiller vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece uyulan bozma kararı, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı bankanın Yurtbank A.Ş.’nin külli halefi olarak Yurtbank A.Ş. temsilcilerinin haksız fiillerinden Borçlar Kanunu 41. ve Türk Ticaret Kanununun 321/son maddeleri uyarınca sorumlu olduğunun kabulü ile davacının yatırdığı banka tarafından iade edilmeyen 4.250 TL’nin dava dilekçesinde talep edilen 19/11/1999 tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile birlikte davalı bankadan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı ING Bank A.Ş. vekili ile fer’i müdahiller vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı ve fer’i müdahil vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, off shore bankasına aktarılan paranın davalı bankadan tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, hükme esas alınan bilirkişi raporundan ve sunulan hesap açma talimatlarından 15.10.1999 tarihinde davacının Yurt Security Off Shore Bank Ltd. nezdindeki hesabına 4.250 T’nin yatırıldığı, ardından 19.11.1999 tarihinde dolan vade sonrasında tahakkuk eden 338,25 TL’lik faizin aynı gün davacı tarafından çekilmesinden sonra hesapta 4.250 TL kaldığı ve bu miktar üzerinden hesabın temdit edildiği anlaşılmaktadır.
Dairemizin yerleşmiş içtihatlarına göre, davalı bankanın halefi olduğu banka ile davacı arasında akdi ilişki olmadığı ve davalı bankanın haksız fiil hükümlerine göre sorumlu olduğu nazara alınıp, ilke olarak off-shore hesabına yatırılan ana paranın yatırıldığı tarihten itibaren avans faiziyle tahsiline karar verilmesi gerekmekte olup, mahkemece, hesabın temdit edildiği tarihe kadar tahakkuk eden ve davacı tarafından çekilen akdi faiz (off-shore hesaplar için öngörülen faiz) miktarı nazara alınıp davacı alacağından mahsup edilmeden son temdit tarihi itibariyle davacının alacak miktarı hesaplanmak suretiyle karar verilmesi yerinde görülmemiş, kararın temyiz eden davalı ING Bank A.Ş. ve fer’i müdahiller yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı ING Bank A.Ş. vekili ile fer’i müdahiller vekillerinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı ING Bank A.Ş. vekili ile fer’i müdahiller vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile yerel mahkeme kararının anılan davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ING Bank’a iadesine, 18/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.