YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2770
KARAR NO : 2019/4188
KARAR TARİHİ : 10.06.2019

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 29/01/2018 tarih ve 2013/413-2018/101 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı-karşı davalı vekili, taraflar arasındaki 04.04.2006 tarihli “garantili kişi başına satım sözleşmesi” ile müvekkilinin sezonda 20.000 adet gecelemeyi garanti ettiğini, ancak davalı şirket edimlerini yerine getirmediğinden 2006 yılında bu sayının yakalanamadığını, bilahare ana sözleşmenin güncellenmiş eki mahiyetinde 26.12.2006 tarihli sözleşmenin imzalandığını, bu kapsamda müvekkili tarafından otelde tadilat ve işletme masrafları yapıldığını, davalının ödeme programının süresinde verilmediği bahanesiyle ve herhangi bir mutabakat arayışına girmeksizin turizm sezonunu başında sözleşmeyi haksız ve kötü niyetli olarak feshettiğini ileri sürerek, 2006 yılında uğranılan zarar, 2007 yılında yapılan masraflar ve yoksun kalınan kâr ile müvekkilinin ticari itibarının zedelenmesi nedeniyle oluşan maddi ve manevi zarar karşılığı olarak şimdilik 50.000.- TL tazminatın akdin fesih tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; karşı davanın ise reddini savunmuştur.
Davalı-karşı davacı vekili, ek sözleşme sırasında önceki döneme ilişkin talebi olmayan davacının 2006 yılına ilişkin bir istemde bulunamayacağını, davacı şirket ödeme programını süresinden vermediğinden ve bu hususta mutabakat da sağlanamadığından sözleşmenin müvekkilince tek taraflı ve haklı olarak feshedildiğini, davacının 2007 yılı içerisinde herhangi bir yatırım yapmadığını, iddia olunanın aksine davacının önceki dönem borcuna ilişkin olarak verdiği çekler karşılıksız çıktığından icra takiplerine maruz kalan müvekkilinin ticari itibarının zedelendiğini savunarak asıl davanın reddini istemiş; karşı davasında ise, davacının 2006 yılından kalan borçlarının bir kısmını ödemediğini ileri sürerek, şimdilik 10.000.- TL’nin davacı-karşı davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve alınan bilirkişi raporuna göre; taraflar arasındaki sözleşmede sezon açılış tarihinin 01.05.2007 olup, davacı-karşı davalının bu tarihe kadar otelde sezon açılışı için çalışmalara devam ettiği, her ne kadar davacı-karşı davalı süresinde ödeme planı sunmamış ve bu durum davalı-karşı davacı için fesih hakkı doğurmuş ise de davalı-karşı davacının sezon açılışından bir gün sonrasını bekleyerek ödeme planlarının zamanında gönderilmediği gerekçesiyle sözleşmeyi feshetmesinin hakkın kötüye kullanımı olup feshin haksız olduğu, davacı-karşı davalının haksız feshe bağlı alacak talep edebileceği, bu doğrultuda davacı-karşı davalının 2007 yılında, masraflar ve reklam giderleri olmak üzere toplamda 30.768,00 TL harcama yaptığının anlaşıldığı, ancak davacı-karşı davalı vekilinin çekler için 15.373,00 TL ve 12.940,00 TL faydalı masraf yapıldığı yönündeki beyanına göre davacı-karşı davalının hüküm altına alınacak harcamasının 28.318,00 TL olduğu ve bunun 25.000,00 TL’sinin ise 31.12.2006 tarihli mutabakatla belirlenen 25.000,00 TL’lik ödeme olması nedeni ile davacı-karşı davalının yaptığı masraflara karşılık alacağının sadece 3.318,00 TL olduğu, haksız feshe bağlı olarak talep edebileceği kâr kaybı tamzinatının ise 2007 sezonu için 67.000,00 TL olacağı, otel kira sözleşmesi 4 yıllık olmasına rağmen sözleşmenin 02.05.2007 tarihinde daha ilk senesinde feshedilmesi nedeni ile davacı-karşı davalının 2007 sezonu için aynı şartlarda aynı nitelikte bir otel kiralayamayacağı, bu nedenle 2007 yılı için bu tazminatı talep edebileceği, ancak diğer sezonlar için otel kiralamak üzere yeteri kadar süresi bulunduğundan 2008 yılı ve sonrası için tazminat isteyemeyeceği, buna göre davacı-karşı davalının alacağının 3.318,00 TL masraflar ve 67.000,00 TL mahrum kalınan kazanç kaybı olmak üzere 70.318,00 TL olduğu, davacının eldeki davada cezai şart da talep etmediği; karşı dava yönünden ise, 26.12.2006 tarihli 2006 yılı hesap mutabakatının her iki taraf için bağlayıcı olduğu, mutabakata göre davalı-karşı davacının 2006 yılı için 80.000,00 TL alacaklı olduğu, verilen 55.000,00 TL bedelli çeklerin karşılıksız çıkması nedeni ile ödemenin davacı-karşı davalı tarafından ispat edilmesi gerektiği, davacı-karşı davalının çeklerin ödendiğini ispat edemediği, mutabakata göre ödenen 25.000,00 TL düşüldüğünde davalı-karşı davacının 55.000,00 TL alacağı olduğu gerekçesiyle, asıl ve karşı davada taleplerle bağlı kalınarak, asıl davanın kabulü ile 50.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari reeskont faizi ile birlikte davalı karşı davacıdan alınarak davacı karşı davalıya verilmesine; karşı davanın kabulü ile, 10.000,00 TL’nin davacı karşı davalıdan alınarak davalı karşı davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.354,60 TL temyiz ilam harcının ve alınmadığı anlaşılan 218,50 TL temyiz başvuru harcının temyiz eden davalı-karşı davacı RTA Akay İnş. Tur. Tic. A.Ş’den alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 647,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı-karşı davalı Eda Turizm Basım Yay ve Yön. Hiz. Paz. San. Tic. Ltd. Şti.’den alınmasına,
10/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.