Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/2736 E. 2019/4214 K. 10.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2736
KARAR NO : 2019/4214
KARAR TARİHİ : 10.06.2019

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20/06/2017 tarih ve 2016/112 E. – 2017/245 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 23/03/2018 tarih ve 2017/1479-2018/319 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “GARANTİ” esas unsurlu tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı tarafça yapılan 2014/77098 sayılı ve 35. sınıf hizmetleri içeren “GES GARANTİ ENERJİ SİSTEMİ” ibareli marka tescil başvurusuna karşı müvekkilince yapılan itirazın TPMK YİDK tarafından nihai olarak reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK’nın 2016-M-1788 sayılı kararının iptali ile tescil edilmesi halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili, YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu ileri sürerek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı …, herhangi bir savunmada bulunmamıştır.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraf markaları arasında gerek kapsadıkları mal ve hizmetler bakımından gerekse marka işaretleri bakımından benzerlik bulunduğu, bu nedenle 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesinin uygulanma koşullarının somut uyuşmazlıkta gerçekleştiği, davacı markalarının tanınmış olduğu, dava konusu başvurunun kötüniyetle yapıldığı iddiasının ise ispatlanamadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile TPMK YİDK’nın 18/02/2016 tarih 2016-M-5788 sayılı kararının iptaline, davalı adına tescilli 2014/77098 sayılı “GES GARANTİ ENERJİ SİSTEMLERİ” ibareli markanın tescilli olduğu 35. sınıf yönünden hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.Karar, davalı Kurum vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20.Hukuk Dairesince tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davacıya ait “GARANTİ” esas unsurlu markalar ile davalıya ait başvuru konusu “GES GARANTİ ENERJİ SİSTEMİ” ibareli markanın benzer olduğu ve dava konusu başvurunun kapsadığı tüm hizmetler (elektrik enerji toptan ve/veya perakendeciliği hizmetleri) bakımından markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesi ve tescil engelinin bulunduğu, davacının “GARANTİ” ibareli markasının 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi anlamında tanınmış olduğu ve bu tanınmışlığın iltibası artırdığı gerekçesiyle, davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı Kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 10/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.