YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2683
KARAR NO : 2019/4223
KARAR TARİHİ : 10.06.2019

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 29/12/2016 tarih ve 2015/489 E. – 2016/571 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 01/03/2018 tarih ve 2017/1397- 2018/237 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; 2007 yılında kurulan müvekkilinin özellikle mobil uygulamalar, mobil pazarlama, uygulama ve yazılım geliştiren, markalar ve tüketiciyi ortak platformlarda buluşturan dijital iletişim çözümleri ve reklam mecraları yaratan bir şirket olduğunu, 2014/82766 sayılı “HEDİYELİ OYUN” ibaresinin tescili için yapılan başvurunun 556 sayılı KHK’nın 7/1-a ve c maddeleri uyarınca davalının Markalar Dairesi Başkanlığınca reddedildiğini, bu karara karşı yapılan itirazın ise YİDK tarafından kısmen kabul edildiğini, bir kısım emtialar yönünden itirazın reddedildiğini, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, söz konusu ibarenin başvuru kapsamında bulunan tüm hizmetler yönünden ayırt edici niteliğe sahip olduğunu, kurum nezdinde de müvekkilinin başvurusuna benzer ve aynı unsurları içeren yüzlerce markanın mevcut olduğunu ileri sürerek YİDK’nın 2015-M-8521 sayılı kararının iptalini, başvuru kapsamındaki bütün sınıflar yönünden müvekkiline ait markanın tescilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; tescili talep edilen sınıflarda davacının başvuru markasının 556 sayılı KHK’nın 7/1-a,c maddeleri uyarınca tescilinin mümkün olmadığını, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu başvurunun “HEDİYELİ OYUN” ibaresinden oluştuğu, davacının başvurusuna ait eşya listesinde yer alan “Müşterilerin malları ve hizmetleri elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için iletişim makinaları ve cihazları: Ses ve/veya görüntünün kayıt edilmesi iletilmesi veya reprodüksiyonu için cihazlar; barkod okuyucular; tarayıcılar;kelime işlemciler; yazıcılar; monitör; plotter klavye; mouse, mal ve hizmetlerin bir araya getirilmesi hizmetleri.”açısından 556 sayılı KHK’nın 7/1-c şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, YİDK’nın 2015-M-8521 sayılı kararının 35 sınıftaki “Müşterilerin malları ve hizmetleri elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için iletişim makinaları ve cihazları: Ses ve/veya görüntünün kayıt edilmesi iletilmesi veya reprodüksiyonu için cihazlar; barkod okuyucular; tarayıcılar; kelime işlemciler; yazıcılar; monitör; plotter klavye; Mouse, mal ve hizmetlerin bir araya getirilmesi hizmetleri” hizmetler yönünden kısmen iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalı vekilinin istinaf başvurusunun, ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir
Dava, davacının marka başvurusunun kısmen reddine ilişkin kurum kararının iptali istemine ilişkin olup ilk derece mahkemesince 2014/82766 sayılı başvuru markasındaki “HEDİYELİ OYUN” ibaresinin, 35. sınıftaki “Müşterilerin malları ve hizmetleri elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için iletişim makinaları ve cihazları: Ses ve/veya görüntünün kayıt edilmesi iletilmesi veya reprodüksiyonu için cihazlar; barkod okuyucular; tarayıcılar; kelime işlemciler; yazıcılar; monitör; plotter klavye; mouse, mal ve hizmetlerin bir araya getirilmesi” hizmetleri yönünden marka olarak tescil edilebilecek nitelikte ayırt ediciliğinin bulunduğu kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, anılan karara karşı davalı tarafça yapılan istinaf başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine karar verilmiştir.
556 sayılı KHK’nın 7/1-a ve bu maddenin yollamasıyla KHK’nın 5. maddesi uyarınca, bir işaretin marka olarak tescil edilebilmesi için soyut ve somut ayırt ediciliği birlikte sağlaması şarttır. Belirtilen düzenleme uyarınca dava konusu başvuru markasındaki “HEDİYELİ OYUN” ibaresinin, başvuru kapsamındaki 35. sınıftaki mağazacılık hizmetleri yönünden marka algısı oluşturmayıp, satıma konu ürünün özelliği gibi algılanacağından mülga 556 sayılı KHK’nın 5 ve 7/1-a maddeleri anlamında somut ayırt edici nitelikten yoksun ve marka olarak tescil edilemeyecek işaretlerden olduğunun kabulüyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken davanın kısmen kabulüne dair verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı davalı vekilinin yapmış olduğu istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi doğru olmamış, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine,
10/06/2019 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Dava, TPMK YİDK kararının iptali istemine ilişkindir. Davacı yan, 2014/82766 kod nolu başvuru ile “Hediyeli Oyun” ibaresinin 35. ve 42. sınıf mal ve hizmetler için marka olarak tescili amacıyla davalı kuruma başvurmuş, başvuru, YİDK tarafından verilen karar ile ibarenin başvuru konusu bazı mal ve hizmetler bakımından tanımlayıcı ve vasıf bildirici olduğu, herkesin kullanımına açık bulunduğu ve ayırt edicilikten yoksun olduğu gerekçesiyle 556 sayılı KHK’nın 7/1 a ve c bentlerine dayalı olarak nihai olarak reddedilmiş, davacı yan ise eldeki işbu iptal davasını açmıştır.
Gerek ilk derece mahkemesinin inceleme ve değerlendirmesinde, gerekse de bu mahkemece davanın kısmen kabulüne yönelik hükme vaki istinaf başvurusu üzerine bölge adliye mahkemesince yöntemince yapılan inceleme sonucunda davalının istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararda herhangi bir isabetsizlik bulunmadığını düşünüyorum. Anılan mahkeme kararlarında da değinildiği üzere, davacının marka başvurusunu oluşturan “Hediyeli Oyun” ibaresinin, gerek ibareler ayrıştırıldığında ve gerekse de bütünü itibariyle, ortalama tüketiciler tarafından hemen ve derhal, 35. sınıftaki mağazacılık hizmeti bakımından satıma konu ürünün özelliği olarak algılanması, satıma konu ürünler bakımından tanımlayıcı olması gibi bir özelliği bulunduğundan ve buna bağlı olarak tescil engelinden söz edilemez kanısındayım.
Bu nedenlerle, davacının temyiz itirazının reddiyle bölge adliye mahkemesi kararının onanması görüşündeyim.