YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2658
KARAR NO : 2019/4234
KARAR TARİHİ : 10.06.2019
MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 22/11/2016 tarih ve 2015/247 E. – 2016/277 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine – kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 29/03/2018 tarih ve 2017/1491-2018/359 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “FLEXI” esas unsurlu, 03, 04, 05, 06, 08, 16, 20, 21, 22 ve 24. sınıf mal ve hizmetleri de içeren, tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı tarafça yapılan 2014/09948 sayılı, 16, 18, 24, ve 26. sınıf mal ve hizmetleri içeren “FLEKSPAK” ibareli marka tescil başvurularından Markalar Dairesi Başkanlığınca 16. sınıf bir kısım emtialar çıkarıldıktan sonra müvekkilince yapılan itirazın nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, YİDK’nın 2015/M-3175 sayılı kararının iptali ile tescil edilmiş olması halinde markanın hükümsüzlüğü ile sicilden tekkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, dava konusu YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı …, savunma yapmamıştır.
Mahkemece iddia, savunmalar ve benimsenen bilirkişi raporuna ve tüm dosya kapsamına göre, taraflara ait markaların benzer olduğu, kapsamlarında bulunan mal ve hizmetlerden 16 ve 24. sınıf bir kısım emtiaların aynı olduğu ve bu yönlerden 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma ihtimalinin bulunduğu, davacı markalarının tanınmış ve davalı başvurusunun kötüniyetli bir başvuru olduğunun ispatlanamadığı, dava konusu TPMK YİDK kararının kısmen iptali koşullarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile TPMK YİDK’nın 28/04/2015 tarih 2015-M-3175 sayılı kararının 16. sınıfta “matbaa ve ciltleme malzemeleri, basılı evraklar, basılı yayımlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar (pullar), büro makineleri, badana ve boya işleri için ./..
fırçalar ve rulolar.” ile 24 sınıfta; “dokunmuş veya dokunmamış kumaşlar, ev tekstil ürünleri, perdeler, yatak örtüleri, nevresimler, çarşaflar, yastık kılıfları, battaniyeler, yorganlar, havlular, bebekler için kundak örtüleri” yönünden iptaline, YİDK kararının iptaline ilişkin fazlaya dair talebin reddine, hükümsüzlük talebinin kısmen kabulü ile davalı adına kayıtlı 2014/09948 sayılı “FLEKSPAK” ibareli markanın 16. sınıfta “matbaa ve ciltleme malzemeleri, basılı evraklar, basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar (pullar), büro makineleri, badana ve boya işleri için fırçalar ve rulolar.” ile 24. sınıfta; “dokunmuş veya dokunmamış kumaşlar, ev tekstil ürünleri, perdeler, yatak örtüleri, nevresimler, çarşaflar, yastık kılıfları, battaniyeler, yorganlar, havlular, bebekler için kundak örtüleri” yönünden hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, hükümsüzlüğe ilişkin fazlaya dair talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı TPMK vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı kurumdan alınmasına, 10/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.