Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/2649 E. 2019/4236 K. 10.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2649
KARAR NO : 2019/4236
KARAR TARİHİ : 10.06.2019

MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Bandırma 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 28/09/2017 tarih ve 2017/239 E. – 2017/470 K. sayılı kararın davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi’nce verilen 12/02/2018 tarih ve 2017/28-2018/115 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, mahkemenin 2001/518 esas, 2016/439 karar sayılı dosyasının temyiz incelemesi ile onanıp kesinleştiğini, makul sürede dava sonuçlandırılmadığından adil yargılanma hakkının ihlali talebi ile Adalet Bakanlığı İnsan Hakları Tazminat Komisyona başvuruları üzerine makul sürede yargılanma hakkı ihlal edildiğinden 4.200,00 TL tazminat ödenmesine karar verildiğini ve kararın kesinleştiğini, İnsan Hakları Tazminat Komisyonu ihlal kararlarının AİHM yollamasıyla yapılan ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesine göre verilmiş kararlar olması dolayısıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 445/1-11 maddesine göre (yeni HMK’nın 375/1-i) yargılamanın yenilenmesi nedeni olduğunu, ilgili sözleşmenin hizmet alımı/hizmet temini sözleşmesi olduğunu, zamanaşımı süresinin 10 yıl olduğunu bildirerek yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, İNHAK komisyonu kararının makul yargılama süresinin aşılması nedeniyle verildiği, davanın esasına ilişkin ihlal kararı bulunmadığı, davacının diğer hak ihlali nedenine dayalı talepleri hakkında AİHM tarafından erteleme kararı verildiğinden, İNHAK tarafından da karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, bu hak ihlalinin HMK’n7n 375/1-ğ ve 1-i maddeleri gereğince yargılamanın iadesini gerektirmediği, HMK 375/1-ç maddesi gereğince de mahkemenin 2001/518 E., 2006/439 K. sayılı ilamının kesinleşmesinden sonra dosya kapsamına göre tarafları, konusu ve sebebi aynı olan ikinci davada (Bandırma 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/332 esas, 2016/208 karar sayılı dosyası ile) öncekine aykırı kesinleşmiş bir hüküm verilmediği gerekçesiyle yargılamanın iadesi talebi reddedilmiştir.
Karar davacı tarafından istinaf edilmiştir.
Bursa Bölge Adliye Mahkemesi’nce, ilk derece mahkemesinin yargılamanın iadesi talebinin reddine ilişkin değerlendirmesinin usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 10/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.