Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/2465 E. 2019/3919 K. 20.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2465
KARAR NO : 2019/3919
KARAR TARİHİ : 20.05.2019

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 31/01/2018 tarih ve 2014/1123-2018/53 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ile dava dışı …’ın müvekkili şirketi kurduklarını, herhangi birinin münferiden sorumlu olmak üzere müdür seçildiklerini, fiilen şirketi davalının yönettiğini, davalıya imza sirkülerinde temsile tam yetki verildiğini, davalının şirketi zarara uğrattığını, kendi adına ve menfaatine çalıştığını, çek karşılığı aldığı malların şirket deposunda bulunmadığını, satılan ilaç bedellerinin bulunmadığını, aldığı ticari malların şirkette görülmediğini, sonuçta sermayenin yok olduğunu, TTK’nın 540., 542. ve 342. madde hükümleri uyarınca sorumluluğu bulunan davalının verdiği zararın karşılığını, haksız kazanç ve paraları iade etmesi gerektiğini ileri sürerek, şimdilik 10.000 TL’nin temerrüt faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddia ettiği gibi …’ın şirketin kuruluşundan sonra şirket yönetimine karışmaması gibi bir durumun söz konusu olmadığını, zarara sebebiyet verenin …olduğunu, defter kayıtlarına sonradan ekleme yapıldığını, usulsüz tutulan defterlerin davacı lehine delil olamayacağını ileri sürerek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; limited şirketlerde birden fazla müdür olduğu durumlarda, meydana gelen zarardan müdürlerden her birinin müteselsil olarak sorumlu olduğu, bu nedenle zarara uğrayan şirketin, kusur derecesine bakmaksızın müdürlerden her birinden zararın tamamını talep edebileceği, şirket müdürlerinin kusur oranlarının zararın tazmin edilmesini talep eden davacı şirket açısından herhangi bir önem taşımadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile, 10.000,00 TL’nin 09/02/2004 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlardaki ticari faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, davacı limited şirketi tek başına temsile yetkili iki müdüründen biri olan davalının tek başına yaptığı işlemler nedeniyle şirketi zarara uğratıldığı iddiasına dayalı tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece daha önce davanın kabulüne karar verilmiş, davacı vekilinin temyizi üzerine karar Dairemizin ilamı ile davalı yararına bozulmuş, bozma ilamına uyan mahkemece, limited şirketlerde birden fazla müdür olduğu durumlarda, meydana gelen zarardan müdürlerden her birinin müteselsil olarak sorumlu olduğu, bu nedenle zarara uğrayan şirketin, kusur derecesine bakmaksızın müdürlerden her birinden zararın tamamını talep edebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, davacı tarafça davalı şirket eski yönetcisi davalının tek başına yaptığı işler nedeniyle doğan zararın tazminin istenmesine, davalının ise zarar doğuran işlem ve eylemleri diğer yöneticinin yaptığını savunmasına ve Dairemizin önceki karar hakkındaki bozma ilamına da uyulmasına rağmen, zarar sebebi olarak gösterilen nakit para çekilmesi ve bir miktar ticari emtianın fiilen yok edilmesi suretiyle şirketin zarara uğratılmasının hangi müdürün eyleminden kaynaklandığı, diğer müdürün zımnen işlemlere onay verip vermediği ya da karşı koyup koymadığı noktaları araştırılıp tartışılmadan ve bu konuda davalının hangi oranda sorumlu olduğu hususunda denetime elverişli rapor alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış ve hüküm davalı yararına bozulmasını gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.