Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/2274 E. 2019/3683 K. 13.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2274
KARAR NO : 2019/3683
KARAR TARİHİ : 13.05.2019

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/12/2016 tarih ve 2015/462 E. – 2016/599 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 01/03/2018 tarih ve 2017/1389-2018/212 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince yapılan 2014/84676 sayılı, “MEETING POINT” ibareli, 16, 35, 39, 41 ve 43. sınıflardaki mal ve hizmetleri kapsayan marka başvurusunun, önce Markalar Dairesi Başkanlığınca ve nihai olarak da TPMK YİDK tarafından, 2007/58980 sayılı, “İSTANBUL MEETING POINT” ibareli, 35. sınıfta tescilli marka ile 2007/34139 sayılı, “MEETING POINT + ŞEKİL” ibareli, 41. sınıfta tescilli marka mesnet alınarak 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi uyarınca kısmen reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK’nın 2015- M-8421 sayılı kararının iptalini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu marka ile redde mesnet gösterilen markaların benzerliğinin nisbi tescil engeli kapsamında ele alınmasının uygun olacağı, somut olayda 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesinin şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile TPMK YİDK’nın 2015-M-8421 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı kurumdan alınmasına, 13/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.