YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/227
KARAR NO : 2019/4699
KARAR TARİHİ : 20.06.2019
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Büyükçekmece 5. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/12/2015 gün ve 2015/288 – 2015/636 sayılı kararı onayan Daire’nin 17/10/2017 gün ve 2016/7423 – 2017/5413 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Almanya Frankfurt Eyalet Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi’nde davalı aleyhine dava açtığını, ilgili mahkemenin 30/09/2013 tarihinde davalıların müteselsil borçlu olarak davacıya 15.338,76 Euro anaparayı 11/05/2012 tarihinden itibaren ve 1.370,88 Euro tutarında ek meblağı 11/05/2012 tarihinden itibaren baz faizine ek %5 faizi ile ödemesine hükmettiğini, Federal Almanya Cumhuriyeti Frankfurt Eyalet Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi’nin 2-08 O 464/11 numaralı dosyasından verilen 11/12/2014 tarihinde kesinleşen kararının ve yargılama masraflarına dair masrafların tayini ile ilgili hükmün tanıma ve tenfizini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, müvekkillerine yapılan tebligatların usule aykırı olarak yapıldığını, müvekkillerinin davacıya karşı böyle bir borcu ve taraflar arasında bu türden bir borç ilişkisini doğuracak hiçbir hukuki ilişkinin mevcut olmadığını, tenfiz talebine konu mahkeme kararının bu nedenle kamu düzenine açıkça aykırılık teşkil ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile, Almanya Frankfurt Eyalet Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi’nin 30/09/2013 tarih ve 2-08 O 464/11 sayılı kararının tanınma ve tenfizine dair verilen karar, davalılar vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 20/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.