Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/1934 E. 2019/3467 K. 06.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1934
KARAR NO : 2019/3467
KARAR TARİHİ : 06.05.2019

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 21/11/2017 tarih ve 2017/588-2017/188 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı firma adına 98364 no ile tescilli “mis tropikana” markası ile davacıya ait TROPICANA ibareli markaların benzer olduğunu, davalı tarafın “mis tropikana” markasını geriye dönük 5 yıllık süre içerisinde kullanmadığını, bu sebeplerle davalı şirket adına 98364 no ile tescilli “mis tropikana” markasının tescilli olduğu tüm mal ve hizmetler yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının davayı kötü niyetli olarak açtığını, marka hakkına vaki bir tecavüz kanısında olmasına rağmen uzunca bir süre susması, sessiz kalma yoluyla hak kaybına neden olduğundan M.K’nın 2.maddesi uyarınca nispi ret sebeplerine dayalı iptal davası açma konusunda artık menfaat sahibi bir tüzel kişilik olduğunu iddia etmesinin açık bir şekilde hakkın kötüye kullanımını oluşturacağını, dava konusu davalı markasının tescilinden itibaren 5 yıl boyunca kullanılmadığı iddialarının gerçeğe aykırı olduğunu, bu sebeplerle açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; yargılamanın devamı sırasında Anayasa Mahkemesi’nin 14.12.2016 tarihli, 2016/148 Esas- 2016/189 Karar sayılı ilamı ile; davanın hukuken dayanağı olan 556 sayılı KHK’nın 14.maddesinin, iptal edilmesi nedeniyle konusuz kalan kullanmama nedeniyle iptal davasının esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına red nedeninin yargılaması sırasında ortaya çıktığı, dava tarihinde davacının haklı olduğu gerekçesiyle yargılama gideri ile ücreti vekaletin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
 Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.