Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/1671 E. 2019/3571 K. 08.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1671
KARAR NO : 2019/3571
KARAR TARİHİ : 08.05.2019

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 31/10/2013 tarih ve 2013/531-2013/612 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin tavzih talebinin reddine ilişkin ek karar davacılar vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkilleri murisinin kamuoyunda hızlandırılmış tren kazası olarak bilinen 22.07.2004 tarihli kazada yaşamını yitirdiğini, murisin ölümü ile müvekkilerinin destekten yoksun kaldıklarını ve manevi zarara uğradıklarını, birleşen dosya davacı vekili olarak da, müvekkili Aynur’un müteveffanın tek kardeşi olduğunu, ölümü üzerine manevi zarara uğradığını ileri sürerek davacı eş Adnan için 50.000,00 TL manevi, 60.378,93 TL maddi, davacı çocuk Nureliz için 50.000,00 TL manevi 8.991,04 TL maddi, davacı kardeş Aynur için 30.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kaza ile ilgili olarak ceza yargılamasının devam ettiğini, tren işletmesinde ve oluşan kazada makinistin kusurlu olduğuna dair raporların mevcut olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; asıl dosyanın davacısı …’nün manevi tazminata yönelik verilen hüküm haricindeki asıl ve birleşen davaya yönelik hükümler kesinleştiğinden bu talepler hakkında yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına asıl davada davacı …’nün manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 30.000 TL manevi tazminatın 22.07.2004 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararının kesinleşmesini müteakip, yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden kararın icrasında tereddüt oluştuğu iddiasıyla davacı vekili tarafından tavzih talebinde bulunulmakla, mahkeme yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden maddi hata olmadığı ve vekalet ücreti takdir edilmemesine ilişkin kararların temyiz konusu olabileceği gerekçesi ile tavzih talebinin reddine dair ek karar vermiştir.
Tavzih talebinin reddine ilişkin ek karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, tavzih talebinin reddine ilişkin ek karara yönelik davacılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, tavzih talebinin reddine ilişkin ek karara yönelik davacılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 08/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.