YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1660
KARAR NO : 2019/6010
KARAR TARİHİ : 01.10.2019
MAHKEMESİ : İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/12/2015 gün ve 2014/182-2015/271 sayılı kararı bozan Daire’nin 31/10/2017 gün ve 2016/3930-2017/5897 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının adına tescilli 2003/04587 no’lu, “Erdem Tekstil” ibareli markayı kullanmadığını ileri sürerek, davalı markasının hükümsüzlüğü ile sicilden terkini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin markasını kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, markadaki esas unsurun “ERDEM” ibaresi olduğu, davalının “ERDEM” markasını kullandığı göz önünde bulundurulduğunda, “ERDEM TEKSTİL” markasının ayırt edici karakteri olan “ERDEM” ibaresini değiştirmeden kullandığı, fakat ortalama tüketicinin davalının kullanımına konu “ERDEM” markasını dava konusu “ERDEM TEKSTİL” markası olarak algılamayacağı, davalının “www.erdemcamasircom.tr” internet sitesinden iç giyim ve pijama ürünleri alanında faaliyet gösterdiği, davalının markasını 556 sayılı KHK’nın 14. m. anlamında tescil sınıflarından 25. sınıfta yer alan “iç çamaşırlar, gecelik, sabahlık, kombinezon, sütyen, atlet, fanila, slip, bikini, bakser, pijama, jüpon, kaşkorse, tşört” emtialarında kullandığı, 23, 24 ve 25. sınıfta yer alan diğer emtialar bakımından bir kullanımının olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemiz ilamında yazılı olan sebeplerle bozulmuştur.
Bu kez davacı vekili düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 01/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.