Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2018/1477 E. 2019/6062 K. 02.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1477
KARAR NO : 2019/6062
KARAR TARİHİ : 02.10.2019

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Kırıkkale 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/02/2016 gün ve 2015/122 – 2016/109 sayılı kararı onayan Daire’nin 12/12/2017 gün ve 2016/12743 – 2017/7142 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı … Trafik Komisyonunun 02/11/2012 tarih, 2012/5 sayılı kararı ile toplu taşıma araçlarının kapasitesinin yeniden değerlendirilmesi ve M plakalı araçların arttırılmasına karar verildiğini, müvekkilinin de belediyeye başvurarak Çalılıöz-Terminal hattında çalıştırılmak üzere 1 adet M plaka tahsisi talep ettiğini, Belediye Encümeni’nin 16/01/2013 tarih ve 66 sayılı kararı ile kendisine terminal hattında çalıştırmak üzere 1 adet M plaka tahsis edildiğini, yine kendisine 17/05/2013 ticari minibüs işletme ruhsat belgesi verildiğini ve 71 M 0343 plakalı araç ile faaliyete başlandığını, hattın tahsisi için 100.000,00 TL para yatırdığını, davalı tarafından gönderilen 17/12/2013 tarihli yazı ile Kırıkkale İdare Mahkemesinin 2013/349 E- 489 K sayılı kararı ile hat tahsisine ilişkin işlemin iptal edildiği ve faaliyetlerin durdurulması gerektiğinin bildirildiğini, tahsis edilen hattın iptal edilmiş olmasına rağmen ödenen bedelin iade edilmediğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla hat tahsisi için ödenen 100.000,00 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 02/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.