YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/960
KARAR NO : 2018/7828
KARAR TARİHİ : 11.12.2018
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … (Kapatılan) 40. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12.06.2014 tarih ve 2013/327-2014/196 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı banka arasında 15/11/2012 tarihli 10.000.000,00TL bedelli genel kredi sözleşmesi akdedildiğini, sözleşmeye istinaden 16/11/2012 tarihinde 7.500.000 TL bedelli 60 ay vadeli kredi kullandığını, kredinin 04/06/2013 tarihinde vadesinden önce ödendiğini, davalı banka tarafından 385.000 TL erken kapama komisyonu 19.250,00 TL komisyon vergisi olmak üzere toplamda 404.250,00 TL tahsil edildiğini, genel kredi sözleşmesinde erken kapama komisyonu ile ilgili herhangi bir bedel veya oranın kararlaştırılmadığını, komisyon alınmasının hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek 404.250,00TL’nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, imzalanan genel kredi sözleşmesinin 43.9 maddesine göre erken kapama komisyonu müvekkilinin talep edebileceğini, ayrıca bilgi formu da verildiğini, kesintinin makul ve sözleşmeye uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, ibraz edilen kredinin kapanma tarihinde güncel maliyet ve piyasa koşulları paralelinde oluşan yeni faiz oranının aylık net %0.68, yıllık net ise %8.16 olması karşısında komisyon ücretinin sözleşme hükümlerine göre hesap edilebilir nitelikte olduğu, bu durumda davacı vekilinin komisyon ücretinin fahiş ve sözleşmede düzenlenmediği yönündeki beyanına itibar edilmeyeceği, tacir olan davacıdan davalının akdedilen sözleşmenin 43.9 maddesi gereğince erken kapama komisyon ücreti talep edebileceği, mevcut kredi miktarına vade tarihine göre davalının sözleşmenin anılı maddesi gereğince 457.345,36 TL talep edebilecek iken 380.000 TL ve BSMV sinin talep ve tahsil ettiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.