Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2017/627 E. 2019/101 K. 08.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/627
KARAR NO : 2019/101
KARAR TARİHİ : 08.01.2019

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 3.Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22/06/2015 gün ve 2014/1304-2015/562 sayılı kararı onayan Daire’nin 29/09/2016 gün ve 2015/13035-2016/7639 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili,…’ın özelleştirme kapsamına alınması ve 20 ayrı dağıtım şirketine ayrılması kapsamında müvekkili ile davalı arasında 24.07.2006 tarihinde “İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi” akdedildiğini, anılan sözleşmenin 7.1, 7.2, 7.3, 7.4, 7.5 ve 7.6 maddelerinde dağıtım faaliyetinin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen iş ve işlemlerden kaynaklanan sorumluluğun dönemsel olarak paylaştırıldığını, davalının sözleşme öncesi gerçekleştirdiği işlemler nedeniyle devlet ormanlarına izinsiz enerji nakil hattı geçirmekten kaynaklanan tazminat davasına ilişkin Yargıtay incelemesinden de geçerek kesinleşen … Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2005/5E-2006/61K. sayılı kararına istinaden müvekkilinin 28.03.2008 tarihinde 30.070,74 TL, 29.05.2008 tarihinde 180,42 TL, 27.04.2007 tarihinde 13,10 TL temyiz harcı, 19.02.2008 tarihinde 474,70 TL onama harcı ödendiğini ileri sürerek, bu meblağın her bir ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu alacağın taraflar arasında imzalanan “İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi’nin” akdedildiği tarihten önceki döneme isabet ettiği, sözleşmenin 7.4. ve 7.6. maddeleri uyarınca davacının davalıdan rücuen talepte bulunabileceği gerekçesiyle, davanın kabulü ile 30.738,96 TL’nın dava tarihinden itibaren avans faiziyle davalıdan tahsiline dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce düzeltilerek onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 31,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 08/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.