YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/4553
KARAR NO : 2019/3604
KARAR TARİHİ : 09.05.2019
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 13/07/2015 gün ve 2015/142 – 2015/640 sayılı kararı düzeltilerek onayan Daire’nin 06/10/2016 gün ve 2015/13518 – 2016/7854 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirket aleyhine Beyoğlu 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2006/217 Esas sayılı dosyası üzerinden açılan davada sözleşmeye dayalı açılan itirazın iptali sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verildiğini, kararın kesinleştiğini, buna istinaden davacı şirketin ödeme yaptığını, davacı ile davalı arasındaki işletme hakkı devir sözleşmesi gereğince davacının yaptığı ödemenin davalının sorumluluğunda olduğunu ileri sürerek; 21.000,00 TL teminat mektubu tutarı ile 905,00 TL ve 516,56 TL temyiz harç ve masraflarının faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunmuş, davalı şirket ile hisselerine sahip olduğu elektrik dağıtım şirketleri arasında işletme hakkı devir sözleşmesi imzalandığını, devre ilişkin bilanço düzenlemeleri yapıldığını, Özelleştirme İdaresi Başkanlığının 04/04/2012 tarihli yazısı ile geçmişe yönelik alacak ve borç işlemleri kesinleştirildiğinden geçmiş yıllar nedeniyle TEDAŞ’tan herhangi bir talepte bulunulamayacağının belirtildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davanın kabulüne, 22.421,56 TL’nın dava tarihi olan 03/02/2015 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce düzeltilerek onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 09/05/2019 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Dairenin 06.10.2016 tarih 2015/13518 Esas 2016/7854 Karar sayılı Düzeltilerek Onama kararındaki karşı oy gerekçesi doğrultusunda davalı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile onama ilamının kaldırılarak dava red edilmek üzere yerel mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davalı vekilinin karar düzeltme isteminin reddine ilişkin sayın çoğunluk görüşüne karşıyız.