YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/4536
KARAR NO : 2019/3748
KARAR TARİHİ : 14.05.2019
MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) 4. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR
HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 11/05/2017 tarih ve 2016/130-2017/74 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş olduğu anlaşılmakla, duruşma için belirlenen14.05.2019 günü hazır bulunan davacı vekili Av. … ile davalı vekili Av…. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin, Serge Prokofieff’in “Romeo ve Juliet” isimli eseri ile Aram Khatchatourian’a ait “Spartacus” adlı eserine ilişkin mali hakları eser sahiplerinin mirasçıları ile akdettiği sözleşmelerle devralarak mali hakların sahibi bulunduğunu, davalının müvekkilin tüm mali haklarına sahip olduğu bu eserleri izin almaksızın kullandığını, ayrıca nota kullanımı ile ilgili olarak da müvekkiline herhangi bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla FSEK m. 68 uyarınca müvekkili her bir eser için davalı yan ile ayrı ayrı sözleşmeler yapmış olsaydı her bir eserin ayrı ayrı kullanımları için isteyebileceği bedel olan 45.500 Euro’nun üç katı olan 136.500 Euro’nun ve beş temsil için oluşan nota kirası 7.500 Euro’nun davalının izinsiz temsil tarihinden itibaren bankaların Euro için bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz oranının uygulanmasıyla hesaplanacak faizi ile birlikte fiili ödeme günündeki TL karşılığının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 14, 17, 21 Mayıs 2005 ve 01 Temmuz 2005 tarihlerindeki temsiller açısından alacak hakkının zamanaşımına uğradığını, FSEK’in 70/2 maddesi ile BK’nın 60. maddesi gereği davanın 1 yıllık süre içinde açılmadığını, ‘Spartacus’ adlı eserin davalı tarafça temsil edilmediğinden davanın husumet yönünden reddi gerektiğini, mali haklar ancak yetki verilen meslek birliği aracılığı ile takip edilebileceğinden davacının dava açma hakkının olmadığını, davacının temsil hakkına sahip olup olmadığının tespiti gerektiğini savunarak davanın reddine talep etmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının dava konusu icraları nedeniyle bedel talep ve dava hakkının mevcut olduğu, ‘”Romeo ve Juliet’’ isimli eserin İstanbul’da gerçekleştirilen 3 adet temsili için toplam 4.500 Euro, spendos’ daki temsili için 5.000 Euro, “Spartacus” isimli eserin Aspendos’daki temsili için 5.000 Euro olmak üzere, dava konusu tüm performanslar için talep edebileceği rayiç bedelin 14.500 Euro olduğu, davacının 3 kat bedel talep edebileceği, 14.500.-TL rayiç bedel üzerinden takdiren 1/5 hesabıyla davacının nota kirası da talep edebileceği, ancak nota kirası hesabında 3 kat artırım yapılmasının mümkün olmadığı, her bir icra için nota kirasının, icra yerleri ve tarihlerine göre belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle, ıslah edilmiş hali ile davanın kısmen kabulüne, ‘’Romeo ve Juliet ‘’adlı eserin, 15/05/2005, 17/05/2005 ve 21/05/2005 tarihlerinde İstanbul’ da, 01/07/2005 tarihinde Aspendos’ ta gerçekleşen icrası ile ‘’Spartacus’’ isimli eserin 30/06/2007 tarihinde Aspendos’da gerçekleşen icrası nedeniyle, davalının eyleminin, davacının mali haklarına tecavüz teşkil ettiğinin tespitine, bu tecavüzün tekrarının önlenmesine, sonuçlarının ortadan kaldırılmasına, ‘2Romeo ve Juliet’’ adlı eserin izinsiz temsilleri nedeniyle davacının talep edebileceği rayiç bedel toplamının 9.500 Euro, ‘’Spartacus’’ adlı eserin izinsiz temsili nedeniyle davacının talep edebileceği rayiç bedelin 5.000 Euro olduğunun tespiti ile ve FSEK 68/1 m. gereğince takdiren 3 kat hesabıyla toplam 43.500 Euro telif tazminatının, 4.500 Euroluk kısmı için 14/05/2005, 4.500 Euroluk kısmı için 17/05/2005, 4.500 Euroluk kısmı için 21/05/2005 ve 15.000 Euroluk kısmı için 01/07/2005 tarihinden itibaren, 15.000 Euroluk kısmı için 30/06/2007 tarihinden itibaren faiz hesabı yapılmak suretiyle devlet bankalarının Euro cinsinden 1 yıllık mevduat hesaplarına uyguladıkları faizi ile birlikte ve fiili ödeme günündeki Merkez Bankası döviz satış kuru üzerinden Türk Lirası karşılığının davalıdan tahsiline, rayiç bedel üzerinden takdiren 1/5 hesabıyla 2.900 Euro nota kirası bedelinin de, 299,54 Euroluk kısmının 14/05/2005 tarihinden itibaren, 299,54 Euroluk kısmının 17/05/2005 tarihinden itibaren, 299,54 Euroluk kısmının 21/05/2005 tarihinden itibaren, 998,49 Euroluk kısmının 01/07/2005 tarihinden itibaren ve 1.002,82 Euroluk kısmının ise, 30/06/2007 tarihinden itibaren devlet bankalarının Euro cinsinden 1 yıllık mevduatlara uyguladıkları faiz hesabı ile birlikte ve fiili ödeme günündeki Merkez Bankası döviz satış kuru üzerinden Türk Lirası cinsinden karşılığının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıda yazılı bend dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Devlet Operası ve Genel Müdürlüğünün Kuruluşu’na ilişkin 1309 sayılı Kanun’un 23. maddesinde “…kurumun hasılatının ve tüm işlemlerinin her türlü vergi, harç ve resimden muaf olduğu” düzenlenmiştir.
Yasanın açık hükmüne rağmen davalıdan karar ve ilam harcı alınmasına karar verilmesi doğru değil, bozmayı gerektirmekte ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK Geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 no.lu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) no.lu bentte açıklanan nedenle davalının temyiz isteminin kabulü ile 11.05.2017 tarihli hükmün harca ilişkin 4 fıkrasının çıkarılarak yerine “davalı harçtan muaf olduğundan karar ve ilam harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından ödenen 260,60 TL peşin harç, 4.463,50 TL ıslah harcı ve 16,30 TL başvuru harç olmak üzere Cem’an 4.740,40 TL
harcın istek halinde davacıya iadesine” ibaresinin eklenmesine, keza hükmün 5 fıkrasındaki “10.364,00 TL” ve 3.339,51 TL” rakamlarınında hükümden çıkarılarak yerlerine sırasıyla “6.623,60 TL” ve “1.812,05 TL” rakamlarının eklenmesine kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, takdir olunan 2.037,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 14/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.