YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/4218
KARAR NO : 2019/1406
KARAR TARİHİ : 20.02.2019
MAHKEMESİ : … BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada … …. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/…/2016 tarih ve 2016/… E. – 2016/575 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair … Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen …/07/2017 tarih ve 2017/673-2017/730 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin “ASPİLİÇ+şekil” ibaresinin marka olarak tescili için davalı kuruma başvurduğunu, bu başvurunun davalı şirkete ait 2005/31915 sayılı”AS+şekil” ibareli markasına dayalı olarak 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi uyarınca “Et, balık ve av hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri. Yumurtalar, yumurta tozları. Canlı hayvanlar (kuluçkalık yumurtalar, döllenmiş yumurtalar dahil)” malları yönünden reddedildiğini, itirazın reddi kararına karşı … 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’ne açtıkları davanın kabul edilerek kesinleştiğini ve mahkeme kararı doğrultusunda belirtilen mallar yönünden de başvurunun Marka Bülteninde yayınlandığını, bu yayına davalı şirket tarafından yapılan itirazın kabul edildiğini, müvekkilinin kabul kararına yönelik itirazının ise … tarafından reddedildiğini, oysa müvekkilinin markası ile davalı markasının aynı veya benzer olmadığının kesinleşmiş mahkeme kararı ile sübut bulduğunu, davacının ticaret unvanında yer alan “as” ibaresini 1993 yılından beri tavukçuluk sektöründe marka olarak kullandığını, davalının ise sadece kuru yemiş, bakliyat, un ve baharat üretimi yaptığını, davacı ile davalının benzer ihtiyaçları gidermediklerini ileri sürerek TPMK …’in 2015-M-10482 sayılı kararının iptali ile marka başvurusunun davacı adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … ve Marka Kurumu vekili, taraf markaları arasında iltibas yaratacak düzeyde benzerlik bulunduğunu, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkiline ait marka ile dava konusu marka başvurusu arasında benzerlik bulunduğunu, “AS” ibaresi üzerindeki öncelik hakkının davalıya ait olduğunu, davacının kötü niyetli marka başvurusunda bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince dosya kapsamına göre; davacı başvurusu ile davalı şirkete ait marka arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğu, markaların kapsadıkları malların da örtüştüğü, 556 sayılı KHK m. 8/4 maddesinin uygulanma koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
… Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye …,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 20/02/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.