Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2017/3926 E. 2019/910 K. 06.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/3926
KARAR NO : 2019/910
KARAR TARİHİ : 06.02.2019

MAHKEMESİ : … BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada … …. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 04/…/2016 tarih ve 2015/256 E. – 2016/235 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair … Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 05/07/2017 tarih ve 2017/759-2017/671 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2011/98868 sayılı 35. sınıf hizmetleri kapsayan “LİBAS shop” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı kurum tarafından 2006/37811, 2009/06417, 2009/47222 sayılı “libas” şekil, www.libasbebe.com.tr, libaskids şekil” ibareli markalar mesnet alınarak 556 s. KHK’nın 7/1-b bendi uyarınca başvurunun kısmen reddedildiğini, oysa müvekkilinin “LİBAS” unsurlu markalarının bulunduğunu, ayrıca redde mesnet alınan markalar ile başvuru arasında 7/1-b bendi uyarınca bir benzerliğin mevcut olmadığını ileri sürerek 2015-M-2313 sayılı … kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, redde mesnet alınan markaların kapsamının “Müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için çeşitli malların bir araya getirilmesi hizmetleri belirtilen hizmetler perakende, toptan satış mağazaları, elektronik ortamlar, kataloglar ve benzeri diğer yöntemler ile sağlanabilir” hizmetleri olduğu, davacı başvurusunun ise anılan hizmetler bakımından spesifik olarak sayılan mallar için yapıldığı, bu durumda başvuruya konu hizmet ile redde mesnet alınan markaların kapsamında yer alan hizmetlerin aynı tür olarak kabulünün mümkün bulunmadığı, ayrıca redde mesnet gösterilen markalarda “LİBAS” ibaresinin kendine özgü bir şekilde yazıldığı gibi başkaca ibarelere de yer verildiği, bu durumda başvuruya konu işaret ile redde mesnet alınan markaların işaretlerinin de 7/1-b hükmüne aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzerliğin söz konusu olmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, …’nın 2015-M-2313 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, redde mesnet gösterilen markalarda “LİBAS” ibaresinin kendine özgü bir şekilde yazıldığı, hal böyleyken söz konusu markalar yönünden başvuru kapsamındaki mallar/hizmetlerin ortalama tüketicileri tarafından okunuş, yazılış, anlam ve genel izlenim itibariyle hemen hemen aynı gibi algılanmasına olanak bulunmadığı, KHK’nin 8/1-b bendi anlamında benzerlik tartışması gerektiren bir benzerliğin ise KHK 7/1-b hükmü anlamında mutlak ret sebebi kapsamında kabul edilemeyeceği, işbu dava … karar iptali davası olup, redde gerekçe gösterilen marka hakkı sahibinin marka üzerinde, tescil kapsamında yer alan emtia ve hizmetlerde hak sahibi olup olmadığının irdelenemeyeceği gerekçesi ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye …,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06/02/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.