YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/3678
KARAR NO : 2019/836
KARAR TARİHİ : 05.02.2019
MAHKEMESİ : … BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada … …. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 16/03/2017 tarih ve 2016/323 E. – 2017/108 K.
sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair … Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 16/06/2017 tarih ve 2017/624-2017/620 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “… …” ibareli 35/1-4.sınıf hizmetleri içeren 2013/8447, “…” ibareli 35/1-5.sınıf hizmetleri içeren 2013/8448 sayılı markaların sahibi olduğunu, davalının 04…..2014 tarihinde “…” ibareli, 8 ve ….sınıf ürünler için 35/6.sınıf hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2015/16899 kod numarası verilen başvuruya müvekkilinin iltibas vakıasına dayanarak yaptığı itirazın, nihai olarak … tarafından reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, … kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … ve Marka Kurumu vekili, başvuru ile redde mesnet alınmaya çalışılan marka tescil başvurularının konusu işaretlerin kapsamlarının farklı olduğunu, davacının ilk itirazında sadece 2013/8448 sayılı başvurusuna, ikinci itirazında ise bununla birlikte 2013/8447 sayılı başvurusuna dayandığını, davacının talebini bu şekilde genişletemeyeceğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacının itirazında dayandığı 2013/8447 ve 2013/8448 sayılı markalarının 35/6.sınıf hizmetler için yayına çıkmadığını, itiraz sırasında bu hizmetleri içermediğinden başvuru ile davacı başvurularının kapsamlarının farklı olduğunu, öte yandan davacının her iki başvurusuna da itiraz edildiğini ve reddinin sağlandığını, davacının açmış olduğu davaların da reddedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, tüm dosya kapsamına göre; davacının marka tescil başvurularına konu işaretlerin ve davalının başvurusunun “…” ibareli olup, ayırt edilemeyecek derecede benzer bulunduklarında şüphe olmadığı, ancak başvuru kapsamındaki 35/6.
sınıf hizmetlerin davacının itirazı anında başvurularında bulunmadığı, öte yandan mesnet markalara ilişkin ret kararlarının iptali istemiyle açtığı davaların reddedildiği, başvuru konusu marka ile itiraza mesnet markaların kapsamlarının tamamen farklı olduğu ve bu hususun iltibasa mahal vermeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili istinaf isteminde bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davacının iyiniyetli olarak yorumlanamayacağı, ilk itiraz sebeplerini değiştiremeyeceği gerekçesiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir,.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye …,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 05/02/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.