YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2822
KARAR NO : 2019/480
KARAR TARİHİ : 17.01.2019
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada … 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14/12/2016tarih ve 2015/6 E. – 2016/388 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair … Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 17/04/2017 tarih ve 2017/277-2017/350 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 12. sınıf mallar için “kiel+şekil” unsurlu marka başvurusuna, müvekkilinin “KİEL” ibaresini 2002 yılından beri tescilli ticaret unvanı olarak kullandığını ve 556 sayılı KHK’nın 8/3. maddesine dayanarak yapmış olduğu itirazın … YİDK tarafından reddedildiğini, marka konusu “KİEL” ibaresi üzerinde ise üstün hak sahipliğinin bulunduğunu belirterek YİDK kararının iptalini talep etmiştir.
Davalı … vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin 1945 yılında … isimli Alman vatandaşı tarafından kurulduğunu, 1945 yılından bu yana KİEL ismini ticaret unvanının çekirdek unsuru olarak tescil ettirdiğini, müvekkilinin 2002 yılında … Otomotiv A.Ş. unvanlı şirketin sahibi…ile ortaklık yapmaya karar vererek davacı şirketi kurduklarını, 15.01.2003 tarihinde tek satıcılık ve üreticilik sözleşmesinin ve 06.11.2002 tarihinde lisans sözleşmesi ve ticari marka kullanıcı sözleşmesinin imzalandığını, bu sözleşmeye istinaden davacının müvekkilinin KIEL ibaresini Türkiye’de kullanmasına izin verildiğini, bir süre sonra taraflar arasında anlaşmazlıklar çıktığını, davacının kötü niyetle hareket ettiğini ve müvekkilinden izin almadan 2003/02022 sayılı KIEL markasını kendi adına tescil ettirdiğini, bu markaya karşı dava açılarak markanın hükümsüz kılındığını, davacının işbu davasında ve itirazında da kötü niyetli olduğunu, KIEL ibaresinin müvekkilinin ticaret unvanının çekirdek unsuru bulunduğunu, dolayısıyla Paris Sözleşmesinin 8. maddesi anlamında üstün hak sahibinin müvekkili olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, taraf markaları arasında ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerliğin bulunduğunu, başvuru konusu ibare üzerinde davalı şirketin üstün ve gerçek hak sahibi olduğunun … 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin kesinleşen kararı ile sabit olduğunu, adı geçen kararda işbu davadaki davacının KİEL ibareli markasının hükümsüzlüğüne karar verildiğini ve kararın kesin delil kabul edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
… Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 17/01/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.