Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2017/2780 E. 2019/153 K. 09.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2780
KARAR NO : 2019/153
KARAR TARİHİ : 09.01.2019

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13/04/2017 tarih ve 2015/751-2017/415 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin … Sigorta A.Ş’nin acentesi olduğunu, davalı adına çok sayıda sigorta poliçesi düzenlediğini ancak prim ödeme tarihleri yaklaştığında bu ödemeleri davalı adına sigorta şirketine kendisinin yaptığını, daha sonra poliçe primlerini davalıdan talep ettiğinde davalının müvekkiline olan borcunu ödememesi üzerine davalı ile çalışmaya son verdiğini ileri sürerek, 9.931,35 USD’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu alacağın 2005 yılı ve öncesine ait olduğunu, müvekkilinin davacı tarafa borcunun bulunmadığını, TTK’nın 1268. maddesi uyarınca davaya konu alacağın zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı şirketin alacağı olduğunu bildirdiği liste ve 32 adet sigorta poliçesi suretlerini dava dosyasına sunduğu, ancak bu prim alacaklarını doğrulayabilecek herhangi bir belge ve ticari defterlerini sunmadığından talep ettiği 9.931,15 … Doları alacağı olduğunu ispatlayamadığı, davalı şirket ticari defterlerine göre 31.12.2005 sonu itibariyle davalı şirketin davacı şirkete 1.183,46 TL borçlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 1.183,46 TL alacağın 27/03/2010 tarihinden itibaren temrrüt faizi ile davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.